Verhalen

We zullen natuurlijk niet elke dag tijd hebben om een verhaal te typen, daarom maken we ook filmpjes waarop te zien zal zijn wat wij beleven.  

• Links van Vlogs
• Blogs

Links van vlogs

We zullen de filmpjes die wij gaan maken plaatsen op YouTube. Deze linkjes zullen wij hieronder plaatsen :)

• Vietnam Vlog 1 : Heenreis en dag 1 ! (Niet beschikbaar voor mobiele apparaten)
• Vietnam Vlog 2 : Week 1 !

• Vietnam Vlog 3 : Week 2 !

• Vietnam Vlog 4:  Week 3 !

• Vietnam Vlog 5 : Week 4 !

• Vietnam Vlog 6 : Week 5 !

• Vietnam Vlog 7 : Week 6 ! (Niet beschikbaar voor mobiele apparaten)

• Vietnam Vlog 8 : Week 7 !

• Vietnam Vlog 9 : Week 8 !

Blogs

De laatste dagen !

Hoi iedereen !

We zijn inmiddels ruim een week thuis en zijn alweer naar school geweest. We zijn weer helemaal gesetteld en met open armen ontvangen door onze lieve familie en vrienden. Hier zullen we nog een kort verhaal schrijven over onze laatste mega relaxte en ontspannen weekje.

We hebben heel veel aan het strand en/of aan het zwembad gezeten. Na en soms zelfs voor het ontbijt al een beetje zon pakken en de rest van de dag niks anders. Sommige dagen hadden we wel wat variatie. Eén dag gingen we namelijk leren kitesurfen, wat echt super leuk was ! Ook was er een dagje waarop Lin zich liet verwennen door een lekkere massage, een pedicure en een manicure behandeling.

Elke dag lekker uiteten, waarbij we de een na laatste avond uitgenodigd werden om de volgende avond weer te komen om naar de exotische show te kijken. Dus daar waren we, de volgende avond om 19.00 uur. We kwamen aan en zagen al een krokodil aan de spit. Voor de echte show begon, was er een man die met twee vurige dingen zat te zwaaien en een showtje gaf. Daarna begonnen ze met het laten zien van het exotische eten. Eerst wat uitleg en daarna was er een cobrashow, waarvan we de details maar voor ons houden. Omdat we toch wel een beetje benieuwd waren hebben we kleine stukjes krokodil (wat een kipachtige structuur had) en slang (wat gewoon naar vlees smaakte) gehad. Zelf een shotje met cobrabloed en vodka hebben we geprobeerd (één keer en nooit weer !).

We hebben echt een hele leuke en gezellige afsluitende week gehad en konden met een lekker kleurtje weer terug naar Nederland.

Deze reis is onvergetelijk voor ons. We hebben het mega naar ons zin gehad, veel geleerd, nieuwe mensen ontmoet en vrienden gemaakt, niewe dingen leren kennen en natuurlijk super erg genoten!

We hopen dat jullie met plezier alle blogs hebt gelezen en de vlogs hebben gezien. Bedankt voor het volgen :)

Liefs van Saar en Lin <3

Dag 63 t/m 68 - 18/05/2017 t/m 23/05/2017

Goeiedag vanuit onze laatste bestemming in Vietnam: Phan Thiết! We hebben leuke dagen achter de rug, van Saigon (a.k.a. Hồ Chí Minh, HCM) en Cần Thơ en gaan nu maximaal genieten in Phan Thiết.

Donderdag was de dag van de waarheid. Zouden we nou eindelijk onze paspoorten met de juiste data op het visum terugkrijgen? We hadden om 14.00 uur afgesproken om samen met Linh (de receptioniste van het hotel) naar de office te gaan. Na de lunch bij het zwembad van het hotel gingen we die kant op. Eenmaal daar aangekomen, bleek dat degene die z'n handtekening moest zetten dat nog niet gedaan had en op dat moment in een lezing zat. Dat zou tot ongeveer 15.00/15.30 duren, dus we konden weer terug naar het hotel, met lege handen.. Om 15.00 gingen we weer langs de receptie, waar Linh eerst met de office ging bellen, om te vragen of het al geregeld was, wat nog steeds niet het geval was. Wachten was de enige optie die we hadden. De tijd ging voorbij en we waren een beetje bang dat we het die dag nog steeds niet zouden krijgen, aangezien de office om 17.00 sluit. Maar gelukkig, iets na 16.00 uur werden we gebeld met het bericht dat we langs konden komen. Yes, onze paspoorten met de geldige data kregen we terug en we waren weer legaal in het land 😊. In de avond hadden we afscheidsdinertje nummer 4 met de laatste Finse studenten die nog in Huế waren. We gingen eten in een gezellig, maar erg druk restaurantje waar je elkaar nauwelijks kon verstaan als je praatte. Maar het eten was goed, net als de sfeer. Na het eten gingen de ouders van Saar alvast terug naar het hotel en gingen wij nog even na kletsen met de Finnen. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Kati en haar vriendin. Toen gingen we terug richting ons hotel, waarbij we nog even een tussenstop maakten bij ons oud-vertrouwd hotelletje: Nhat Le Hotel, waar Thinh weer aan het werk was. Hij maakte gelijk een kopje thee voor ons en we bleven een tijdje met hem kletsen. Uiteindelijk was het tijd voor een echt afscheid, waarna we daarna echt terug gingen naar ons (nieuwe) hotel. We moesten de volgende ochtend namelijk alweer vroeg op.

Om 6 uur werden we opgehaald door onze private-car met gids, die ons naar het airport bracht. We kwamen, bijna zonder problemen de douane door. Saar moest één ding, een klein schaartje, uit haar tas halen, om te laten zien dat het niet zo bedreigend was. Om 7.45 (eigenlijk 20 minuten later) vertrok ons vliegtuig naar HCM. Eenmaal aangekomen in HCM, hadden we al snel onze bagage terug en konden we opzoek naar onze nieuwe gids die ons op stond te wachten. Daar stond hij, met z'n petje op en een papiertje met onze namen. Na een kort voorstelrondje, kwam onze nieuwe private-car ons ophalen. Wat bij ons op de planning stond: een city-tour door HCM, bleek omgegooid te zijn naar een bezoekje aan de tunnels van HCM: Củ Chi, wat eigenlijk voor maandag gepland stond. Dus gelijk vanaf het vliegveld vertrokken we naar de Củ Chi tunnels, waar we een rondleiding kregen door de gids. Terwijl de ouders van Saar met de gids boven de grond bleven wachten, gingen wij met een begeleider door de tunnel heen, die heel klein en smal was. Boven de grond werden we weer herenigd. Uiteindelijk was het zo warm en benauwd (we hadden immers geen tijd gehad om ons om te kleden, dus liepen we lekker met onze lange broeken aan) dat we het wel hadden gezien en graag wilden eten en naar het hotel wilden gaan. We gingen eten in een restaurantje, waar al een menuutje voor ons was opgesteld en smikkelden het lekker op. Daarna moesten we nog 2 uur in de car zitten, voordat we eindelijk bij ons hotel waren. Eenmaal aangekomen bij ons hotel, konden we ons op onze kamers installeren. Jussi, de laatste overgebleven Fin, is ook vrij en verbleef de laatste dagen ook in HCM. Hij kwam ongeveer tegelijk aan met ons en verbleef in een hotel aan de overkant van de straat. Lin ging ff langs om hoi te zeggen, waarna ze weer terug rende naar het hotel. Ze rende het eerste en beste hotel in wat ze tegen kwam, want het regende pijpenstelen. De entree zag er ongeveer wel hetzelfde uit en Lin ging met de lift naar haar kamer. Terwijl ze ondertussen dacht: "goh wat vreemd, alles is in spiegelbeeld". Dus boven deed ze maar een appje naar Saar: "Saar, kamer 406 is het toch?" Waarop Saar Ja antwoordde en naar buiten liep om Lin binnen te laten, maar Lin was nergens te bekennen. Nog steeds was alles in spiegelbeeld en Lin ging maar weer met de lift naar beneden, omdat ze dacht dat ze misschien aan de andere kant van het gebouw was. Totdat Saar een appje kreeg met: "Saar, ik begrijp 't al! Je lacht je dood... Ik sta in een heel ander hotel, zonder piano in de lobby..". Ja hoor, ze was het hotel in gerend, die zich precies naast ons hotel bevindt #LekkereBlunder. Gelukkig konden we er allemaal wel om lachen. Met het avondeten, gingen we naar Wrap & Roll, een restaurantje die de gids ons had aangeraden. Natuurlijk was het voornaamste eten daar springrolls, maar het was heerlijk! Na het eten gingen we naar ons hotel waar we nog even koffie gingen drinken. En aangezien er ook een piano in de lobby stond, gingen we even op de piano. Toen Jussi aan het spelen was op de piano, stond Saar ernaast, waarbij ze de klep van de piano omstootte, die vervolgens op Jussi z'n vingers belandde, nog een lacher van de dag !

De volgende dag gingen we rond 7 uur ontbijten, waarna we door onze gids en car opgehaald werden om naar Mekong Delta te gaan. Na een paar uur rijden kwamen we eerst aan bij een mooie tempel, waar we een korte rondleiding kregen. Daarna gingen we door naar het haventje waar we in het bootje stapten die ons over de Mekong Delta voer. We voeren langs een bootje met allemaal fruitsoorten, waar de moeder van Saar heel wat inkocht. Daarna bezochten we verschillende dingen, zoals een fabriekje waar ze rijstpapier maakten, een plaatsje waar ze een grote vis met uitpuilende ogen in een aquarium hadden zitten en waar ze van kokos karamelsnoepjes maakten. We gingen ook langs een plekje waar ze van rijst snoepjes maakten en waar heel veel kakkerlakken om ons heen liepen. Na deze verschillende plekjes te hebben gezien, voeren we naar een restaurantje, waar weer een menuutje voor ons was opgesteld. Na het eten kregen we een rondleiding over het terrein rondom het restaurantje, wat een soort van mini-jungle was. Daarna voeren we met de boot terug over de Mekong Delta en kwamen we weer aan land. Vervolgens werden we naar een nieuw hotel gebracht in Cần Thơ, waar we één nacht zouden blijven overnachten. Het was een erg mooi hotel met een hele leuke omgeving. We zaten naast het water en er was een soort parkje waar veel mensen (met schattige kindjes) waren. 's Avonds aten we in een lekker restaurant, die ook de gids had aangeraden. In de avond gingen we nog even een eveningswim doen in het zwembad, samen met de moeder van Saar. Daarna fristen we ons op en wilden we ergens (normale) koffie drinken. We gingen naar een koffietentje, Alibaba, naast het hotel, waar geen normale koffie was en de smoothies niet te drinken waren. We verhuisden daarom maar snel weer terug naar het hotel, om op het dakterras te zitten. Ook hier was de koffie niet helemaal normaal en zat de espresso vol suiker en had de hoeveelheid van een gewone kop koffie. Voor de rest was het uitzicht wel mooi en was het lekker om op het dak te zitten.

De volgende dag werden we weer vroeg opgehaald en zaten we om half 8 weer op een bootje die ons naar de Floating market (drijvende markt) bracht. Er waren veel boten bij elkaar op het water, waar mensen (vooral) verschillende fruitsoorten verkochten. Bij één boot kregen we een verse ananas, in de vorm van een reuze ijsje. Nadat we langs de markt hadden gevaren, gingen we weer aan land om vervolgens naar een tempel te gaan om een ceremonie bij te wonen. Het was leuk en interessant om te zien hoe de ceremonies er hier in de tempels aan toe gingen, maar na een paar minuten hadden we het eigenlijk wel gezien. Na een half uur vertrokken we, maar de ceremonie was nog steeds bezig. Terwijl we zaten te eten in een restaurantje in de buurt, hoorden we nog steeds een paar keer de klokken van de tempel luiden. Na het eten reden we weer terug met onze car richting ons hotel in HCM, waar we in de middag aankwamen. De rest van de dag en avond hebben we chill-aan gedaan. Lin vierde het laatste goodbye-dinner met Jussi, waarna ze naar de Starbucks (❤) ging, terwijl Saar ging shoppen met haar moeder in een super grote shopping-mall en leuk is geslaagd.

Maandagochtend was het tijd om afscheid te nemen van de laatste Fin, want wij gingen door naar een nieuwe plaats: Phan Thiết. Voordat we naar Phan Thiết gingen, hadden we eerst een city tour. Eerst gingen we naar een groot postkantoor van HCM. Daarna gingen we door naar een kathedraal, waar de ouders van Saar wel naar binnen konden, maar wij niet naar binnen mochten, omdat we te 'sexy' gekleed waren. We hoefden gelukkig maar een paar seconden te wachten, want de ouders van Saar hadden het al gauw gezien daarbinnen. Als laatst gingen we naar het Presidentieel Paleis. Het was weer erg warm en benauwd, waardoor we het al snel gezien hadden en klaar waren om te lunchen. De gids luisterde goed naar ons en bracht ons naar het restaurant om te lunchen. Na de lunch namen we afscheid van de gids en gingen we met onze private-car en chauffeur richting Phan Thiết. Onderweg werd hij één keer aangehouden door de politie, omdat hij te hard reed... Uiteindelijk rond 16.00 uur kwamen we aan bij ons hotel. Het is een erg luxe hotel, direct aan de zee en met een zwembad. We hebben mooie kamers en we kunnen ons laatste weekje hier zeker wel genieten. We namen snel een duik in het zwembad, dronken wat bij het restaurantje van het zwembad en fristen ons daarna op om uiteten te gaan. Langs de weg waren restaurantjes te vinden, maar heel veel waren gesloten en donker. Uiteindelijk hadden we toch iets gevonden, wat wel aardig was. Later kwamen we erachter dat we de verkeerde kant op waren gelopen, want als we naar links liepen, hadden we genoeg keuze.. Nou, voor de volgende avonden weten we dat ook weer 😉.

Vandaag hadden we eindelijk geen wekker hoeven zetten! Maar door de warmte of het licht werden we voor 8 uur al wakker. We kropen snel in onze zwemkleding, namen een ontbijtje en gingen daarna maximaal chillen. Saar en haar ouders hebben bijna de hele dag aan en in het zwembad gelegen en Lin op het strand, laat de 'tan' maar komen! Tussendoor een lekkere lunch van het restaurant van het hotel en daarna weer door met chillen. De rest van de dag gaan we niet veel meer doen dan eten en chillen.

Misschien dat we morgen er een sportief dagje van maken en een bezoekje brengen aan een surfschool. We zullen zien.. Jullie horen van ons 😊

Liefs van Saar en Lin

Dag 58 t/m 62 - 13/05/2017 t/m 17/05/2017

Daar zijn we weer, terug in Huế! Na een leuk minivakantietje te hebben gehad in Hội An zijn we weer terug gegaan nog ons ouwe stekkie alleen dit keer verblijven we in een wat luxer hotel.

Op zaterdag werden we wakker in ons luxe kamer in een super lekker zacht bed. Nadat iedereen klaar was om te gaan, gingen we richting het restaurantje waar we konden ontbijten. En een lekker ontbijt was het ! Na het ontbijt werden we opgehaald door onze gids met private-car, die ons bracht naar een adresje waar je lampionnen kon maken. Hier maakten we onze eigen lampionnen, wat voor ons eigenlijk nog een hele klus was #CreatieveHandenNodig... Terwijl de ouders van Saar al klaar waren met hun goed gelukte lampionnen, waren wij nog druk bezig. Toen wij ook zover waren, gingen we verder met de fietstaxi's. Die reden ons door de oude stad van Hội An. Af en toe stopten we om een bezienswaardigheid te bewonderen. Hierbij vertelde de gids wat leuke verhaaltjes en daarna gingen we weer door naar het volgende punt. Daarna werden we afgezet bij de parkeerplaats, waar onze auto ons weer kwam ophalen. Aangezien wij van de Finnen hadden gehoord dat je in Hội An je eigen schoenen kan laten ontwerpen, wilden wij dat natuurlijk ook doen. Dus bracht de gids ons naar een schoenenzaakje, waar we onze eigen schoenen konden designen en onze voeten konden laten opmeten. De volgende ochtend zouden onze schoenen bij ons hotel worden afgeleverd. Daarna gingen we weer terug naar het hotel, waar we lekker gingen lunchen en de rest van de middag weer besteedden bij het zwembad #chill-leven. Weer terug in onze kamer, werden we gebeld door de receptionist met het bericht dat de schoenenshop aan de andere kant van de lijn hing. Het schoenenfeest van Lin kon niet doorgaan, vanwege haar te kleine pootjes ☹... Nadat iedereen weer klaar was om te gaan, gingen we terug naar Hội An city, om avond te eten. Dit deden we in een gezellig restaurantje naast het water. Na het eten gingen wij wat marktjes en souvenirwinkels verkennen en bleven de ouders van Saar bij het water chillen. 's Avonds namen we de shuttle bus terug richting ons hotel en waren we klaar om te gaan slapen.

De volgende dag startten we weer met een lekker ontbijtje in het restaurant van het hotel. Daarna ging Saar snel naar de receptie om haar schoenen in ontvangst te nemen. Na een kleine fixatie zitten ze super en is ze super trots op haar eigen gedesignde schoenen ! Daarna gingen we weer met onze gids en car richting een adresje waar we kookles zouden krijgen. We reden ergens naar de middle of nowhere, waar het bleek te zijn. We werden verwelkomd met een raar drankje, wat bijzonder smaakte. Voordat we gingen koken, kregen we een rondleiding over het land, waar alle groentes groeide die ze gebruiken om te koken. Na de rondleiding was het tijd om te koken. We begonnen met het maken van de inhoud dat in de springrolls zit, veel snijden en hakken. Daarna maakten we een kip gerechtje, waarna we doorgingen met een dressing voor de salade. We kregen te zien hoe we de inhoud van de springrolls in het rijstpapier moesten rollen en gingen aan de slag. Daarna mochten we even aan tafel om onze salade op te eten. Na het eten van de salade was het tijd voor het klaarmaken van de springrolls. Alle springrolls in een pan gooien, even wachten, omkeren en ze waren klaar. En we mochten weer aan tafel om deze lekkernijen lekker op te smikkelen. Daarna was het tijd om het kipgerecht klaar te maken. Terwijl Lin haar best deed met koken, wat ze overigens haat, werd ze geraakt door wat hete spetters van olie uit de andere pan #auch! (That's why she hates cooking...) Uiteindelijk was de kip klaar en konden we dat samen met rijst opeten. Wat we ook maakten, waren ricepancakes. Dit was een klein karweitje om te maken, maar ze smaakten heerlijk! Ten slotte, nadat we uitgekookt en uitgegeten waren, kregen we als verassing van de chef nog een toetje: bananen uit een pan met een zoete saus erover heen, hmmmmm. Dit was onze laatste activiteit in Hội An en het was tijd om Doei An te zeggen (haha, wat flauw..).We gingen weer terug naar Huế. Rond het eind van de middag arriveerden we bij ons hotel in Huế. Als avondeten gingen we naar Nina's Café. De rest van de avond was het tijd om nog lekker te chillen (Saar en haar vader keken uiteraard naar Feyenoord #KAMPIOENEN) en te meeten met de Finnen die er nog waren.

De volgende dag moesten we vroeg op om naar het kantoor te gaan voor ons visum. De receptioniste van het hotel ging met ons mee en heeft ons super goed geholpen. We werden in een apart kamertje genomen, terwijl de ouders van Saar bleven wachten in de wachtruimte. In dat kamertje kwam een mevrouw, die voor ons het visum moest regelen. Om het voor elkaar te krijgen, moesten we allebei apart een brief schrijven met daarin het verhaal wat er allemaal gebeurd/ misgegaan was met het proberen te regelen van een nieuw visum. Goh, het leek wel een toets waarin je een opstel moest schrijven. Nadat we onze brieven hadden geschreven, moesten we nog een standaard invulformulier invullen. Die arme receptioniste (Linh), ze moest allebei de brieven vertalen naar het Vietnamees! Maar, uiteindelijk is het gelukt en kon ons visum worden verlengd, en dus kunnen we op vakantie! Helaas minder snel als verwacht, want we krijgen ons paspoort pas de 18e terug... Dus we verblijven nog een paar daagjes extra in Huế. De receptioniste, was gelukkig heel aardig en regelde de kamers voor ons en zo konden we langer verblijven in het hotel. Inmiddels was er al 2 uur voorbij gegaan en zaten de ouders van Saar nog steeds te wachten in de wachtruimte.. Maar het was het wachten waard, nu afwachten of het echt, echt, echt goed komt! Terug in het hotel, gingen wij samen met de Finnen wat eten in Thu Wheels, waarna Saar terug ging naar het hotel om bij het zwembad te chillen en Lin bij Jussi achter de motorbike ging touren. Ze gingen langs het weeshuis waar we eerder zijn geweest en ze heeft Tam Binh laten zien.

Op dinsdag gingen we 's ochtends vertrekken met onze gids en car. We gingen de village-tour doen, waarbij we langs de countryside van Huế kwamen. Daar stopten we en namen we een kijkje. We gingen naar een klein museumpje, waar een oud vrouwtje van 81 een demonstratie voordeed, over het klaarmaken van rijst. Van stap 1, de rijst van de takken slaan, tot aan de laatste stap, waar er alleen nog poeder van de rijst over was om rijstpapier van te kunnen maken. Daarna gingen we nog eventjes wat drinken bij een ander vrouwtje van in de 50. Saar en haar vader hadden een huge kokosnoot waaruit ze mochten drinken. Toen een kokosnoot leeg was, werd die doormidden gehakt, waarna je de kokos uit de noot kon lepelen. Daarna was het weer tijd om terug te gaan naar het hotel. Terug bij het hotel, maakten we een afspraak bij het hotel met de manicure. We gingen voor een deluxe behandeling in het Happy Hour. We kregen een lekkere hand/arm massage en onze nagels werden goed verzorgd. Het vijlen en nagellaken, hadden we (qua kwaliteit) beter zelf kunnen doen haha, maar liever lui dan moe zeggen we dan. 's Avonds hadden we afgesproken met de Finnen om samen te eten. Afscheidsdiner, nummer 3 inmiddels. Dit keer moesten we afscheid nemen van Ilkka, die de volgende dag weer terug ging naar Finland. We gingen eten in een BBQ restaurantje, waar we één keer eerder zijn geweest. Helaas hebben ze Lin haar bestelling niet zo goed begrepen en hebben ze in plaats van NO spicy, EXTRA spicy gegeven.. Gelukkig was het ei niet spicy en wel eetbaar 😉. Na het eten gingen de Finse meiden alvast terug en gingen wij nog met de jongens naar een bar tegenover het restaurant. Van buiten zag het er leuk uit, maar eenmaal binnen... Er was zulke harde muziek, dat we elkaar niet konden verstaan. Toen we drankjes wilden bestellen (die op de kaart stonden), hadden ze geen van alle die we aanwezen. Zelf Sprite veranderde in een 7up met vitamines.. Maar gelukkig kregen we gratis nootjes. Na een tijdje vertrokken we weer, namen we afscheid van Ilkka en gingen we weer terug naar ons hotel.

Vandaag gingen we de DMZ tour doen. DMZ staat voor: Demilitarized zone. We moesten eerst ongeveer 2 uur in de auto, voordat we er waren. Eenmaal aangekomen, waren we in een bosachtig gebied, waar veel bamboe te vinden was. We liepen eerst naar een museum, waar we informatie van de gids kregen. Daarna gingen we door een tunnel onder de grond lopen, die erg small en donker was. Toen we weer buiten kwamen, stonden de ouders van Saar ons weer op te wachten. Daarna gingen we terug en gingen we nog even zitten en een lekker ijsje eten. Toen gingen we weer rijden met de car en kwamen uit bij een ander museum. Ook hier vertelde de gids nodige informatie. Daarna gingen we over een brug, waarvan de ene kant blauw was (de kant van Noord-Vietnam) en de andere kant geel (de kant Zuid-Vietnam). Toen we aan de overkant waren, stond de car alweer klaar om ons op te pikken. Daarna was het tijd voor lunch en kwamen we aan bij een restaurantje in een lokaal gebied. De mensen daar waren net wakker en we denken dat ze niet echt gewend waren aan klanten. Uiteindelijk kregen we ons eten, wat overigens wel heel lekker was. Tussendoor kwam er vrolijk een vogel naar binnenvliegen die op de schouder van de vader van Saar ging chillen. De pepers waren speciaal voor Lin apart geserveerd en de ouders van Saar en Saar zelf gingen ze eens uitproberen. Saar nam in plaats van een stukje, of de helft van de peper, het hele ding in haar mond, waarna ze na een tijdje een hitte aanval kreeg... #burn #LekkerSaar, maar voor de rest smaakte het eten goed 😉 Daarna gingen we door naar onze laatste bestemming: een katholieke kerk. Hier hebben we even rond gelopen en geluisterd naar de gids. Toen gingen we weer terug naar ons hotel. Onderweg gebeurde er nog gekke dingen. Eén keer reden we langs een ongeluk, waarbij er 3 auto's (bus en vrachtwagen eigenlijk) op elkaar geknald waren). Daarna werden we ook een keer aangehouden door de politie, omdat de chauffeur wat te hard reed, haha. Op de heenweg hadden we trouwens ook nog een ongeluk gezien, waarbij er mensen in de berm lagen en een ziekenauto langs de weg stond... gevaarlijke dingen..

Nu zijn we best heel moe en hebben we de rest van de middag, nadat we waren aangekomen bij ons hotel, gechilld/ geslapen. We gingen eten in een restaurantje, waar we de afgelopen 8 weken elke keer voorbij liepen en zeiden: "hier moeten we echt een keer eten!", maar nooit hebben gedaan.. Zit er toch nog een positief punt van dat visumissue 😝. Nou, we waren niet de enigste met dit plan, want het zat helemaal vol daar. Gelukkig hadden ze uitklapbare tafeltjes die ze voor ons naast de parkeerplaats zetten, zodat we ook een plaatsje hadden. Er was lekker eten en een gezellige sfeer. Na het eten gingen we nog even wat drinken bij het hotel en ging Saar een duik nemen in het zwembad #nightswimming. Nu lekker naar bed en morgen (hopelijk, als het goed is) het hele visumprobleem uit de lucht!

Tot gauw, waarschijnlijk vanuit Hồ Chí Minh! 😊

Liefs,

Saar & Lin

Dag 53 t/m 57 - 08/05/2017 t/m 12/05/2017

Het is alweer een tijdje geleden dat we onze laatste blog hebben geschreven. Inmiddels zitten we in Hội An en hebben we vandaag onze eerste vakantiedag gevierd. De laatste week in Huế, was aardig druk, maar vol gepland met leuke dingen.

Om te beginnen maandag. We begonnen op een nieuwe afdeling, de 'Surgical department'. Er blijken meerdere chirurgische afdelingen te zijn en maandag begonnen we op de 'Digestive' (Maag, darm, lever) afdeling. Dit keer waren we echt met z'n tweetjes, zonder de Finse studenten. Het was interessant om de afdeling te zien. Het was ook weer heel warm, waardoor Saar zich na een tijdje niet zo goed voelde, daarom mochten we wat eerder van de afdeling weg. Dit kwam eigenlijk wel goed uit, want de ouders van Saar arriveerden maandag ook in Huế. We konden rustig aan doen en hoefden niet zo te haasten. We haalden de taart op (die we hadden besteld bij het Franse bakkerijtje) en namen onze slingers en ballonnen mee naar het hotel waar haar ouders aan zouden komen. Het plan was namelijk om de kamer van haar ouders te versieren, omdat ze 25 jaar getrouwd waren. Helaas mochten we niet op de kamer, maar mochten we in de lobby alles klaarmaken, zodat de hotelmedewerkers het voor ons konden doen. Net toen we druk bezig waren, kwamen ze er al aan met de taxi. Niet zoals gepland, maar alsnog een leuke entree 😊. Na het welkom en even gesetteld te hebben op de kamer, gingen we de ouders van Saar gelijk het Family restaurant laten zien. Daar hebben we lekker gegeten. Daarna was het even uitrust tijd en 's avonds was het plan om naar het restaurant op het water te gaan. Prompt begon het in de avond te regenen en onweren, waardoor dat niet door kon gaan, omdat je buiten zit bij dat restaurant. Als alternatief gingen we naar het hotel, waar we laatst ook met de Finnen zijn geweest, waar we heel lekker hebben gegeten. Na het eten, toen er een taxi voor ons was gebeld, die net aan kwam rijden, werden we nog uitgenodigd door de hoteleigenaar om een drankje te komen doen... "Leave the taxi, it's OK, he will wait'' .. Oké dan maar. Nou bedankt meneer de eigenaar voor de gratis Port en sterke drank #blechh !

De volgende dag begonnen we weer in het ziekenhuis. Dit keer op de trauma afdeling. Dit was een best indrukwekkende afdeling. Er waren vele verschillende (grote) wonden te zien en veel verschillende manieren van verplegen. We hebben geobserveerd en (via onze supervisor) informatie over de patiënten met de wonden kunnen krijgen. Na stage gingen we eerst terug naar onze kamer. Tussen de middag gingen we samen met de ouders van Saar eten in Thu Wheels. Daarna was het in de middag voor ons tijd om naar Tam Binh te gaan. Daar hebben we interviews kunnen houden voor onze schoolopdracht van Nederland. Nadat we weer terugkwamen van Tam Binh, nam Saar haar ouders even mee naar het ziekenhuis om hen te laten zien waar we de afgelopen weken stage hebben gelopen. We hadden voor deze avond opnieuw ingepland om te gaan eten in het restaurant op het water, maar natuurlijk ging het alweer regenen. Dit keer gingen we als alternatief eten bij Rustic, een ander restaurantje waar we met wat Finnen al eens hadden gegeten.

Woensdag gingen we weer naar de trauma afdeling, waar we weer observeerden en informatie over patiënten kregen. Ook mochten we helpen met injecteren. Na stage, gingen we gelijk door naar een ander gebouw, waar we onze eindpresentatie moesten geven. In het lokaal waren de Finnen ook en verschillende supervisors die we de afgelopen tijd op de verschillende afdelingen hadden. Nadat iedereen de presentatie had gedaan, kregen we een certificaat en een cadeautje. Wij hadden zelf ook een Hollands cadeautje voor iedereen: stroopwafels! Iedereen vond het lekker 😊. Toen waren we vrij en gingen we samen met Jussi en Ilkka en de ouders van Saar eten in BigBen. 's Middags hadden we een private lecture van een dokter van de chirurgische afdeling. We zaten in een klein kantoortje, waar hij zijn presentatie op de muur projecteerde. Nadat we klaar waren gingen we weer terug naar ons hotel. Daarna gingen we samen met de ouders van Saar op de bonnefooi naar een weeshuis in Huế. Toen we hier aankwamen, kwamen er gelijk al wat kindjes op ons afgerend. Het was heel bijzonder om dit weeshuis te zien. Er waren heel veel jonge kinderen, van baby's tot kindjes van een jaar of 5. Na een tijdje hier te zijn geweest en wat cadeautjes te hebben achter gelaten, gingen we weer terug naar ons hotel. We wilden weer bij het restaurant op het water eten, maar alsof iemand er iets tegen had, was het weer een beetje gaan regenen. Dit keer was het niet zo hard, en zo eigenwijs als we waren gingen we toch die kant op. Bijna niemand was op het buitendek te vinden, maar wij wilde daar eten, dus mochten we dat. Het viel uiteindelijk reuze mee en we hebben heerlijk kunnen genieten van het lekkere eten en het mooie uitzicht op de verlichte brug. Na het eten ging Lin een rondje achter op de motorbike van Jussi (die hij had gehuurd) en gingen Saar en haar ouders terug naar het hotel om daar nog gezellig wat te drinken.

Donderdag was onze echte laatste dag in Huế, hadden we gedacht.. Eerst gingen we naar stage, dit keer naar de neurologische afdeling van de chirurgie. We waren snel klaar en konden ons daarna inchecken in ons nieuwe hotel. Daarna gingen we samen met de ouders van Saar naar Tam Binh om daar cadeautjes af te geven en afscheid te nemen. Met z'n allen hebben we nog wat dansjes gedaan en liedjes gezongen. Voor ons hadden ze ook een cadeautje, wat erg lief was! Daarna was het helaas echt tijd voor afscheid en gingen we weer terug naar ons hotel.

Wat gedurende de afgelopen periode ook speelde was het issue over ons visum. Ons studentenvisum is namelijk geldig tot en met 14 mei, maar wij blijven natuurlijk tot de 27e in Vietnam. Daarom hebben we een aantal weken al aangevraagd om ons visum te laten verlengen als toeristenvisum. Op donderdag in de ochtend nog kregen we horen dat het allemaal goed zou komen (na al wat problemen te hebben gehad) en dat we het visum in de middag konden ophalen. Dezelfde ochtend kregen we een telefoontje met het bericht dat het onmogelijk was om van studentenvisum naar toeristenvisum te gaan. Daar kwam de stress. Na heel wat geregel, gestress, gewacht en nog meer gestress, heeft een meisje van het hotel van Saar haar ouders (toen ook ons nieuwe hotel) iets voor ons kunnen regelen. De oplossing is nu, dat we de eerste paar dagen van onze trip voortzetten, maar zondagavond we weer terug in Huế moeten zijn, om maandagochtend samen met het meisje van het hotel (die trouwens Linh heet) naar het kantoor te gaan waar iemand zit die een stempel in ons paspoort gaat zetten. Helaas heeft deze regelstress heel wat tijd gekost. Het begon allemaal tijdens de lunch in Family. In de middag hadden we een lecture van mr. Hai (onze supervisor en tevens de man die alles voor ons had geregeld om hier te komen). Hem hadden we ook om hulp gevraagd, waar we uiteindelijk weinig aan hadden. Aan het eind van de middag hadden we in een coffee restaurantje met Thinh afgesproken, want hij had een vrije dag. Die arme Thinh, had ons afzeg smsje niet gekregen, waardoor hij op ons zat te wachten in het restaurantje, terwijl wij in het hotel druk bezig waren met regelen en stressen. Daar kwam het belletje: "Where are you? I'm waiting'', gelukkig had hij al heel wat meegekregen van ons visumprobleem en begreep hij het. Nadat we het eindelijk allemaal geregeld hadden, konden we onze avond beginnen. We hadden met de Finnen (die nog over waren, want sommige waren al vertrokken uit Huế) een 'goodbye-dinner', waarna we doorgingen naar een ander restaurantje voor het dessert. Van sommige Finnen namen we daarna afscheid en van sommige niet, aangezien we toch weer terugkomen in Huế en zij er dan ook nog zijn.

Vandaag, na het lekkere ontbijt in ons nieuwe hotel, vertrokken we met onze private bus naar Đà Nẵng en Hội An. De weg naar Đà Nẵng was heel mooi en tussendoor stopten we een paar keer om foto's te maken. In Đà Nẵng gingen we lunchen in een restaurantje, waar het menu al gekozen was voor ons. Na de lekkere lunch gingen we verder met de bus richting Hội An. Hier zijn we nu, in een megaluxe hotel, waar de badkuip midden in de kamer staat en er zelfs buiten een douche is. Het is een hele mooie omgeving en zoals we zeiden een luxe hotel met mooie voorzieningen. De rest van de middag hebben we gechilled bij het zwembad. Na ons omgekleed en opgefrist te hebben gingen we 's avonds eten in het restaurant van het hotel. Nu is het inmiddels bijna 10 uur en gaan we zo slapen na een vermoeide week. Morgen om 9 uur start onze tour weer en gaan we Hội An in 😊.

Voor nu een goeie nachtrust en tot het volgende bericht!

Liefs Saar en Lin

Dag 50, 51 & 52 - 05/05/2017, 06/05/2017 & 07/05/2017

Bijna het laatste weekend in Hue voorbij en klaar voor onze laatste stage dagen de komede week. We hebben natuurlijk goed ons 'Bonteweekend' gevierd.

Vrijdag gingen we in de middag eerst nog even naar de Co.opmart. We gingen er eigenlijk heen om leuke telefoonhoesjes te scoren, maar helaas degene die wij wilden waren alleen voor de Iphone. We kwamen erachter dat er ook een tweede verdieping in de markt zat en gingen daar even een kijkje nemen. Eindelijk, in het laatste weekend dat we hier zijn, hebben we nu een broek kunnen kopen die we al gedurende de afgelopen periode nodig hadden.. Maarja, beter laat dan nooit eh?!

Na het 'shoppen' gingen we richting het huis van de Finse studenten. Het was nogal een eindje lopen, maar we konden geen taxi krijgen. Toen kwamen we langs een fietstaxi en waren we al snel overgehaald om in zijn fietskarrtje te zitten (liever lui dan moe). Eenmaal aangekomen bij het huis van de Finse studenten, gingen we gezamelijk richting een BBQ restaurant om wat te eten. Na het eten gingen we door naar een ander cafeetje waar we het dessert gingen nuttigen. Na al het lekkere eten gingen we terug naar hun huis om nog even te chillen. Later op de avond gingen we richting DMZ en daarna Brown eyes om onze laatste vrijdag in Hue te vieren.

Rond 5 uur kwamen we weer terug bij Thinh en doken we gauw ons bed in. Rond 12 uur werden we weer wakker. Ontbijt van het hotel natuurlijk gemist, maar gelukkig was Family Restaurant open waar we lekker konden brunchen. Dus, nadat we ons lekker opgefrist hadden, gingen we rond 2 uur naar Family. De rest van de middag hebben we rustig aan gedaan en ons voorbereid op de avond. 's Avonds hadden we met de Finnen afgesproken om met z'n allen te dineren, omdat het voor een deel van ons het laatste weekend was. We gingen eten bij een heel luxe hotel met een leuke eigenaar. Helaas waren niet alle Finse studenten erbij, maar toch was het heel gezellig. Rond 11 uur vertrokken we richting onze hotels om ons klaar te maken om uit te gaan. En vervolgens gingen we weer richting Brown eyes, waar we meetten met de andere Finnen. Na een leuke en gezellige 'bonte avond' kwamen we weer rond dezelfde tijd terug bij ons hotel.

Vandaag waren we laat wakker. Toen we wakker werden gingen we maar gelijk aan onze assignment voor school werken, want ja dat moest ook nog gebeuren. Rond half 5 lasten we een pauze in om eindelijk te ontbijten/ lunchen/ dineren. Family, onze stamrestaurant was weer the place to be. Na het eten gingen we weer terug en verder met de assignments. De rest van de avond was het chill tijd en voorbereiden op onze aller aller laatste week in Hue :'(

Liefs,

Saar en Lin

Dag 48, 49 & 50 (halve dag) - 03/05/2017, 04/05/2017 & 05/05/217

Het weekend is weer begonnen en we hebben onze een na laaste week van onze stage net afgesloten.

Woensdag begonnen we op de 'Traditional Medicine' department, waar we een leuke ochtend hadden. Tot onze verbazing, waren we toch niet met z'n tweeën en gingen drie andere Finse studenten met ons mee naar deze afdeling. We gingen naar een 'skillslab' waar we samen met een Vietnamese klas leerden over accapuncture en verschillende manieren om te masseren. Daarna was er de mogelijkheid om te oefenen. Toen we vrij waren gingen we weer samen wat eten met wat Finse studenten. Terug op onze kamer, hebben we lekker gechilld in de spot van onze airco (op de grond). 's Avonds hadden we met de Finse studenten afgesproken om samen wat te eten, want een vriendin van een van de Finse studenten zou de volgende dag weer vertrekken naar huis. We gingen naar een leuk restaurantje, waar je lekker kon eten. Ook was er een pooltafel, waar we zeker even gebruik van maakte. Toen we het restaurant gingen verlaten, kwamen we een backpacker tegen, waarmee we hebben afgesproken om vrijdag uit te gaan.

Gister waren we weer op de Traditional Medicine department, maar dit keer was het helaas minder leuk als de dag ervoor. Na een uur wachten in de klas samen met Vietnamese studenten, kwam er eindelijk een docent. De docent gaf alleen les in het Vietnamees, waardoor wij er niks van volgde. Het was ook nog eens super warm (heet) in het lokaal, wat het er niet beter op maakte.

Na stage en na het eten, gingen we terug naar onze kamer om nog even uit te rusten. Daarna in de middag gingen we richting Tam Binh. Het was weer leuk om daar te zijn. Samen dansen en lachen en heel veel zweten, want het weer was echt heel benauwd. De tijd vloog voorbij en zat er snel weer op. We hadden inmiddels weer trek en dorst gekregen, dus gingen we bij terugkomst, nadat we ons omgekleed en opgefrist hadden, even ziten bij NOOK.

Aan het begin van de avond hadden we met wat Finse studenten afgesproken bij een souvernirsshop. We wisten alleen niet precies waar het was, dus liepen naar een punt toe waar het dicht in de buurt zat. We liepen nog iets verder door, want naast de rivier waren namelijk allemaal kleine winkeltjes met allemaal souvenirs. Dat maakte dat we dachten dat de souvernirsshop daar in de buurt zou zitten. Na was gesjok naar rechts, gingen we toch maar een Finse student bellen, die naar ons kwam zodat we samen naar de goede winkel konden lopen. Eenmaal aangekomen bij de echte souvernirsshop, bleek het te zijn op het eerste punt waar we waren, alleen aan de linker kant...

Nadat we geslaagd waren met souvernis shoppen, gingen we met z'n allen wat drinken in een leuk coffeerestaurantje. Daar speelden we Jenga en maakte Lin een deal, dat als ze zou verliezen, ze op de piano die beneden stond zou spelen. Lin dacht namelijk dat ze niet zou verliezen, aangezien de vorige potjes allemaal goed gingen. Maar prompt verloor ze natuurlijk dit potje wel..

Uiteindelijk verlieten we het coffeerestaurantje, nadat Lin zich aan haar woord had gehouden, en gingen we richting Family Restaurant, voor het avondeten. Na het eten gingen we nog wat chillen voor ons hotel. Toen kwam Thinh met het idee, dat we onze gitaar moesten halen en beneden moesten spelen. Saar haalde de gitaar op en we hebben tot 12 uur 's avonds gitaar gespeeld en gezongen bij de ingang van het hotel. Daarna waren we moe en gingen we naar boven. Daar hebben we natuurlijk nog nagedacht aan 04/05 en hebben we ook hier 2 minuten stilte gedaan.

Vandaag hadden we om 8 uur afgesproken op de plek waar we altijd afspreken. Voor een aantal Finse studenten (die op een andere afdeling stage lopen) was vandaag de laatste stagedag. Daarom was het tijd voor een kleine fotoshoot met z'n allen. Daarna was het tijd om naar de afdeling te gaan. Wij gingen vandaag naar de Emergency afdeling. Het was interessant om te zien hoe dat er hier uit ziet en hoe het er hier aan toe gaat.

Nu zijn we weer vrij en hebben we weekend. Ons laatse weekend in Hue :( ... Natuurlijk gaan we hier een onvergetelijk weekend van maken, samen met de Finse studenten. Onze verhalen horen jullie gauw weer :)

Liefs Saar & Lin

Dag 46 & 47 - 01/05/2017 & 02/05/2017

Home sweet home in ons eigen vertrouwde kamertje in het hotel in Hue. Heerlijk weer het zachte matras waar we vanavond zalig op zullen slapen, in tegenstelling tot het mega hard bed in het Motel in Đà Nẵng. Hoewel Saar wel lekker heeft kunnen slapen, gelukkig.

Deze minivakantie was een relaxt tripje zonder druk schema. Gister hebben we eerst wat uitgeslapen. Daarna gingen we ontbijten bij een ander hotel in de straat. Toen gingen we door naar het strand, waar we ongeveer om 12 uur aankwamen. Saar en Jussi gingen een surfboard huren en Lin ging ondertussen haar plekje op het strand vinden. Jussi was na een uur surfen klaar, maar Saar heeft zich nog twee uur langer kunnen vermaken met de grote golven in de zee.

Aan het eind van de middag gingen we weer terug naar het hotel en fristen we ons even op. Daarna gingen we met de taxi richting het Japanese restaurant die we de dag ervoor hadden gespot. En goh ! Wat was het lekker, we hebben onze buiken volgegeten en heerlijk genoten van de sushi. Toen we weer met de taxi terugkwamen bij het hotel besloten we om nog een beetje de buurt te verkennen. Opeens hoorde we hele harde muziek uit de straat om de hoek komen. Naturlijk moesten wij dat even bekijken en het bleek dat een megaluxe hotel die avond voor het eerst de deuren van het penthouse had geopend als club/ bar. Er was daarom gratis entree en we mochten een kijkje nemen boven. Het was heel mooi en leuk boven met goeie muziek en een heel mooi uitzicht op de gebouwen aan de ene kant en de zee aan de andere kant.

Vandaag was het weer tijd om terug te keren naar Hue. Eerst namen we nog een ontbijtje bij een gezellig en lekker restaurantje. Terug in het Motel gingen we onze spullen pakken en nog even 'chillen', totdat het tijd was om richting de plaats te gaan waar de bus zou vertrekken. Om 14.30 vertrokken we met de bus terug naar Hue. We zaten tot onze verbazing weer in een slaapbus met stapelbedden. Dit keer hadden wij de achterbedden kunnen eigenen en dit lag een heel stuk lekkerder als de kleine bedjes in het midden. De reis ging snel voorbij en we kwamen langs mooie gebieden. Rond half 5 arriveerden we bij het busstation, waarna we met de taxi richting ons hotel gingen.

Eenmaal terug in ons hotel, werden we weer verwelkomt door Thinh. Even onze spullen droppen op onze kamer, snel pinnen en hups naar Thu Wheels om een lekkere maaltijd naar binnen te schuiven. Nu zijn we ondanks dat we een relaxte tijd hebben gehad, toch heel moe en blij dat we weer terug zijn.

Morgen beginnen we, dit keer met z'n tweeën, op een nieuwe afdeling. We zijn benieuwd!

Jullie horen van ons :)

Liefs Saar en Lin

Dag 42 t/m 45 - 27/04/2017 t/m 30/04/2017

Het weekend gaat nog even door hier. We schrijven nu vanuit Đà Nẵng onze blog :) Eerst nog even een terugblik op de afgelopen dagen.

Donderdag mochten we een half uur later beginnen op de afdeling. We gingen die ochtend weer gesplitst in twee groepen. Dit keer gingen wij samen met onze supervisor naar een patient om deze te interviewen. Het was erg druk in de kamer en de dokter kwam ook in de kamer, waardoor wij moesten wachten. Het was wel interessant om te zien hoe de dokter de kinderen onderzocht. Na een tijdje observeren en interviewen verzamelden we ons bij elkaar om informatie met elkaar uit te wisselen. Daarna was het tijd om het huiswerk gedeelte te bespreken. De tijd vloog weer voorbij en voor we het wisten waren we vrij. We gingen samen met de Finse studenten wat eten, daarna gingen we terug naar ons hotel om te chillen en om aan onze assignments te werken.

In de middag hadden we een lecture, eerst van een Finse student die een presentatie moest geven. De les werd daarna overgenomen door Dr. An. We hadden allebei alleen geen concentratie meer, maar gelukkig was de les gauw voorbij. In de avond gingen we weer met de Finse studenten eten in BigBen. Daarna gingen we door naar een coffee tentje, om gezellig nog even te zitten. Op de boven verdieping stonden leuke koffiekoppen die de bank/ stoelen voorstelden. We zaten al een tijdje te wachten op de bedieners, die onze bestelling moesten opnemen. Toen kwamen we erachter dat we eerst onze bestelling beneden moesten doorgeven en daarna pas konden zitten... Maargoed we hebben uiteindelijk heerlijk wat gedronken daar. Opeens stortte de regen neer en besloten we maar om nog even wat langer te blijven. Vroeg in de avond gingen we weer terug naar ons hotel en bereidden we ons voor op de volgende dag.

Vrijdag was voor ons twee de laatste dag op de kinderafdeling. Om 8 uur gingen we weer verzamelen en liepen we met z'n allen naar de afdeling. Alle kamers waren alleen zo vol, dat we maar samen met de supervisor de ziektes gingen bespreken die op de afdeling voorkomen.  Uiteindelijk was er een kamer vrij en was er een jongetje die we konden interviewen. Na het interviewen, was het tijd voor een kleine fotoshoot, een leuke herinnering aan deze afdeling!

's Middags was het weer tijd om naar Tam Binh te gaan. Voordat we daarheen gingen, hebben we een choreo gemaakt. Er was ons namelijk gevraagd om een dans te maken op: Can't stop the feeling van Justin Timberlake, zodat ze dat kunnen filmen en het clipje op de site kunnen zetten. Natuurlijk wilden we dit wel en hebben we met veel lol een dans gemaakt. Toen we aankwamen bij Tam Binh, leek het alsof we eigenlijk niet verwacht werden. De vrouw, die als een van de enigste Engels spreekt, was thuis, dus het was lastig om te communiceren met de andere leidsters. Gelukkig kwamen we er toch uit en hebben we samen gedanst met de kinderen en leidsters van Tam Binh. Dit was weer een leuke middag.

's Avonds waren we uitgenodigd door de Finse studenten om te eten bij hun thuis. Nadat we ons snel weer opgefrist hadden, gingen we met de taxi die kant op. We konden bijna meteen aanschuiven #Wat-een-luxe! Lekker gegeten en een lekker dessert na. Je kan een weekend niet beter beginnen ;)

De volgende dag (zaterdag) hebben we lekker uitgeslapen. Omdat we te laat waren voor het ontbijt in het hotel, gingen we ontbijten in Thu Wheels. Daarna gingen we ons weekend inplannen. We zijn namelijk maandag en dinsdag ook vrij (Maandag de dag van de arbeid en lang leve Ho Chi Minh voor de vrije dag op dinsdag). We hebben een treinticket geboekt naar Đà Nẵng, waar we nu zijn samen met Jussi. Toen we alles hadden geregeld (tickets en hotel), konden we nog even chillen. 's Avonds gingen we lekker eten in Family Restaurant en daarna gingen we door naar het treinstation.

Het treinstation zag er heel anders uit dan we gewend waren, maar gelukkig zijn we in de goede trein gestapt. We zaten in een "harde-bedden-wagon" en helaas waren onze plaatsen niet in dezelfde kamer. Saar lag apart, in het bovenste (van de drie) stapelbed en Lin en Jussi lagen bij elkaar in een coupe, waar ze maar gezellig een horrorfilm gingen kijken. Na 3 uur reizen, waren we aangekomen in Đà Nẵng. Met de taxi werden we naar ons hotel gebracht.

Eenmaal aangekomen bij het hotel, werd onze kamer ons toegewezen. Vervolgens kwamen de hotel mensen weer terug met de vraag of we onze booking konden annuleren, zodat we alleen aan hen geld betaalden en zij dan waarschijnlijk niet de organisatie hoefden te betalen. Het probleem alleen was dat die mensen geen Engels konden. Dankzij GoogleTranslate zijn we er uiteindelijk uitgekomen en kregen we als dankbaarheid korting op ons verblijf plus zes 1,5 liter flessen water. Nadat we ons gesetteld hadden, gingen we opzoek naar een plekje om te eten. De reis had ons namelijk wel wat hongerig gemaakt en het gedoe van die hotel mensen gaf er nog een schepje boven op. Het was alleen half 1 geweest, dus het was lastig om iets te vinden. Na een paar keer een restaurantje geprobeerd te hebben die riepen: "No, closed!", hadden we uiteindelijk toch iets gevonden waar we lekkere spareribjes hebben gegeten #nightfood. Na het eten konden we terug naar het hotel en met gevulde buikjes gaan slapen.

Vandaag hebben we in de ochtend niet veel gedaan. We gingen rond half 1 het hotel uit om te brunchen. Dit deden we in een Koreaans/ Vietnamees restaurantje, waar Saar haar eigen eten kon grillen. Het was, in tegenstelling wat de weersvoorspellingen waren, heel heet en de zon scheen fel. Na het eten gingen we terug naar ons hotel. Daar hebben we onze assignment afgerond. Natuurlijk verdween de zon net toen we klaar waren..

In de avond wilden we naar de vuurwerkshow van Đà Nẵng gaan en vroegen we om informatie aan het meisje van het hotel die wel wat Engels kan. Ze adviseerde ons dat we gelijk moesten gaan, omdat het heel druk zou zijn. En ja, dat hebben we ervaren. Er was geen één taxi beschikbaar en toen er een taxi vrij was, wilde hij niet die kant oprijden, omdat het zo druk was in dat gebied. Dan maar lopen.. Na een klein uurtje, waren we aangekomen op de plaats van bestemming. We gingen in een coffee restaurantje naast de beroemde dragonbrug op het 'dak' zitten, zodat we goed het uitzicht konden zien. We waren blij toen het eten kwam, want we waren helemaal moe van het lopen. De show zou om 8 uur beginnen en we waren ongeveer 6 uur al bij het restaurantje aangekomen. We hadden wel een goed plekje gescoord, dus bleven we daar wachten tot 8 uur. Gelukkig zijn Vietnamezen niet zo goed met tijd en begon de show pas om bijna 9 uur... Het was wel gaaf om te zien en de sfeer was erg gezellig, wat het het wachten waard maakte.

Toen de show over was, gingen we weer terug. We waren eigenlijk van plan om dit keer wel een taxi te krijgen. Het was alleen zo druk op de straten dat dit helaas weer niet lukte. Daarom maakte we een tussenstop bij een restaurantje King of King, waarbij Maps Me had beschreven dat je er ook pizza kon krijgen. Helaas helaas, wat een teleurstelling was dit niet waar. Toch maar wat anders gegeten en we vervolgden onze weg terug naar het hotel. Nu is het inmiddels bijna 12 uur en gaan we zo lekker slapen. We kijken nu al uit naar morgen, want tijdens onze wandeltocht kwamen we langs een Japans restaurant wat er goed uit zag #sushi! Dat gaan we morgen natuurlijk even testen.

We spreken jullie gauw weer!

Liefs vanuit Đà Nẵng,

Saar en Lin

Dag 40 & 41 - 25/04/2017 & 26/04/2017

Weer twee dagen voorbij gevlogen. Gister hadden we geluk en konden we een half uur later beginnen. Dat was maar goed ook, want we hadden ons iets verslapen. Gelukkig waren we, as usual, op tijd en bijna de eerste die op de afgesproken plaats stonden. We liepen met een andere supervisor dan de dag ervoor mee naar de afdeling. Daar gingen we naar dezelfde patient, een meisje van 9 jaar. Na het 'onderzoeken' van het meisje, bespraken we alles na met z'n allen. En we kregen heel wat huiswerk mee voor de volgende dag. Na stage gingen we wat eten met de Finnen en in de middag was het tijd om aan het huiswerk te zitten. In de avond gingen we eten in een heel mooi restaurant op het water, naast de mooi lichtgevende brug.

Vandaag moesten we weer 8 uur aanwezig zijn en splitsten we ons in twee groepen op. Gezamelijk liepen naar de afdeling en ging de ene groep met onze (dit keer weer de leuke) supervisor mee om een patiënt te onderzoeken. Wij zaten in de andere groep en keken mee met verpleegkundigen die zelf aan het werk waren (de praktische dingen, zoals injecties geven). Nadat beide groepen klaar waren, gingen we alles met elkaar uitwisselen. De andere supervisor was er inmiddels ook bij gekomen en gaf ons nieuwe informatie en nieuw huiswerk voor morgen. Daarna waren we weer vrij.

Na het eten, gingen we terug naar onze kamer om nog een beetje te chillen. In de middag gingen we weer terug naar school, want we hadden een lecture vandaag. Eerst gaf de supervisor uitleg over een onderwerp. Daarna was het tijd om ons huiswerk te bespreken. En ja hoor, wij moesten opeens een presentatie houden over ons verslag #BedanktIlkka. Dankzij Ilkka moesten we presenteren omdat hij zei: "Their assignment is very good". Na het presenteren (lees: voorlezen van ons verslag), waren we vrij. We hadden het plan om met wat Finse studenten naar het Imperial City (Citadel) te gaan, want de toegang was gratis bij het laten zien van onze ziekenhuispas. Eenmaal daar aangekomen, bleek die actie alleen voor 's avonds te gelden. Daarom gingen we maar naar een restaurantje in de buurt, genaamd: Kim Chi. Daar was Koreaans eten, wat voor Lin natuurlijk weer wat te scherp was.

Na het eten gingen we naar het huis van de Finse studenten en wachtten we tot het avond was. In de avond gingen we met de Finnen opnieuw naar Imperial City. Nou, dat hadden we geweten. Het was megadruk en volgestouwd. Na ongeveer een half uur wachten in de rij waren we eindelijk zo'n beetje naar binnen geduwd, want zelf lopen hoefden we niet met al die drukte. Van binnen was het heel ruim en minder opgepropt. Uiteindelijk hadden we zelfs een plaatsje gevonden waar helemaal niemand was. Na een tijd rondgelopen en gezeten te hebben, was het inmiddels al tien uur en gingen we richting de uitgang.

Helaas was er geen taxi beschikbaar voor ons, dus liepen we het hele stuk maar terug naar ons hotel. Nu lekker uitzweten, douchen en naar bed. Morgen weer een nieuwe stage dag + een onverwachte lecture in de middag...

Tot over twee dagen :)

Liefs Saar en Lin

Dag 36 t/m 39 - 21/04/2017 t/m 24/04/2017

Hoi ! Alweer een paar daagjes geleden, maar we hebben weer een leuk weekend achter de rug.

Vrijdag begon het weekend al, omdat we toen vrij waren vanwege het 60-jarig bestaan van de school. Vrijdag was het een warme dag en gingen we met 3 andere Finse studenten naar Alba Resorts in Hue. Toen we aankwamen bij het resort en tickets hadden gekocht, begonnen we met een ritje van de Zipline van 550 meter lang. Na een klein tochtje de berg op, gingen we één voor één de zipline af. Er was een mooi uitzicht en een lekker windje in je gezicht. Eenmaal weer beland op de grond, gingen we de rest van de dag besteden in de pools and hot springs. Na een tijdje in een lekker verkoelende pool te hebben gelegen gingen we we lunchen, wat bij de ticket ingebrepen zat. Daarna gingen we de hotsprings in. Nou dat hebben we geweten. De hotspring van 37 graden was al erg heet, toen door naar die van 42 graden die overliep naar 43 graden. Dit was te heet en we gingen snel weer 'afkoelen' in die van 37 graden. Er waren niet alleen pools en hotsprings , maar er waren ook glijbanen. Hier hebben we natuurlijk ook even gebruik van gemaakt. Na een paar uur vermaakt te hebben in Alba Resorts, was het alweer tijd om weer terug te gaan naar het hotel. Het was een lekkere en gezellige dag.

Zaterdagochtend werden we om 8 uur op school verwacht, om bij de ceremonie van het 60-jarig bestaan van de University te zijn. Iedereen was mooi gekleed. Het was leuk om te zien dat hier de jurken die de vrouwen droegen zo verschillend zijn met de galajurken die in Nederland worden gedragen. Het waren typische Vietnamese of Aziatische, maar mooie jurken. De mannen in pakken en zelfs de Finse studenten hadden hun best gedaan. Het was helaas niet zo mooi weer en het regende best hard. Gelukkig was de ceremonie onder een afdak. Na een paar uur geluisterd te hebben (door een koptelefoon waardoor tolk aan het praten was) naar verschillende mensen die een functie hadden op de University, was het tijd voor een kleine fotoshoot. Want ja, iedereen maakte foto's met de mooie kleren aan.

In de middag gingen we met de twee Finse studenten lunchen en daarna gingen wij terug naar ons hotel om een beetje te chillen. We werden door de Finnen uitgenodigd om 's avonds ben hen te eten, in hun appartement, dus gingen we 's avonds met de taxi richting hun appartement. Daar hebben we een gezellige avond gehad en later in de avond gingen we door naar Brown Eyes, onze vaste club waar we tot nu toe elke zaterdag heen gaan. We hebben daar weer een leuke nacht gehad. 's Ochtends om 11 uur hadden we een lunchafspraak met de baas van het hotel. Hij had ons uitgenodigd voor een lunch, omdat we voor een lange tijd in zijn hotel verblijven. Toen we rond 6 uur bij het hotel aankwamen, zagen we hem al lopen #oeps. Gelukkig redde onze Thinh ons, door de afspraak naar een half uur later te verplaatsen.

Na een paar uurtjes slaap, maakte we ons snel klaar en gingen we naar beneden. In het hotel naast die van ons, was de lunch. Er was ook een andere meneer, die hier ook een lange tijd verblijft. We zaten aan tafel en ondertussen werden de hele tafel volgestouwd met allemaal borden en kommen met eten. Het paste allemaal haast niet meer op de tafel. De lunch was uiteindelijk met de vrouwen/ meiden die werken in het hotel, de baas zelf was er niet eens bij. Dat was ook wel lastig geweest, want hij kan helemaal geen Engels. Na onze buiken vol te hebben gegeten en iedereen bedankt hadden, gingen we weer terug naar onze kamer. Het was tijd voor onze schoolassignments *zucht*.

Als troost gingen we 's avonds eten bij Family Restaurant, want YES HIJ IS WEER OPEN! Heerlijk weer van het lekkere eten gesmuld. Later op de avond kwam Jussi, een Finse student, nog even chillen bij ons. Toen was het weekend alweer om en waren we klaar om te beginnen op een nieuwe afdeling.

Vandaag stonden we om 8 uur weer klaar bij de afgesproken plaats. Na een half uur wachten, gingen we eindelijk naar de nieuwe afdeling: Pediatrie (kinderafdeling). Wat we daar hebben gedaan vandaag, is eigenlijk niet heel bijzonder, maar omdat de supervisor zo'n leuke, vrolijke en grappige vrouw is, hebben we toch een leuke tijd gehad op de afdeling. Nadat we vrij waren van stage, gingen we ons omkleden en lekker weer lunchen in Family. De rest van de dag was het weer schoolassignment-time en naptime. 's Avonds hebben we gegeten in het Franse Bakkerijtje. Om half 8 hadden we afgesproken met een Vietnamese student die schoenen verkoopt. Hiermee is Saar blij gemaakt #Happy-With-Two-New-Pair-Of-Shoes !

Morgen weer een nieuwe dag op de leuke afdeling, met schattige kinderen en een leuke supervisor!

Liefs, Saar & Lin

Dag 34 & 35 - 19/04/2017 & 20/04/2017

De afgelopen twee dagen waren erg warme en benauwde dagen. Gelukkig hebben we (nu al) weekend. We waren eergister per mail geïnformeerd door onze supervisor hoe de komende dagen eruit zouden zien. Wij begrepen hieruit dat we een lecture hadden op woensdag en in hetzelfde gebouw 's ochtends de basis zouden leren van een ECG-onderzoek.  Dat gebouw zou het gebouw met het skillslab zijn. Met ons goeie gedrag gingen we dus naar het skillslab en waren we mooi op tijd. Toen om 8 uur nog steeds niemand er was, begonnen we te twijfelen. Gelukkig kwam onze supervisor toevallig langs en vroeg: "What are you doing here? You have to be at the department." Snel gingen we naar de afdeling, waar we niks gemist hadden.

Het was eigenlijk weer hetzelfde liedje, of nou ja, ongeveer. We konden dit keer onze eigen Vietnamese student niet vinden, dus vroegen we een ander Vietnamese student of we met haar konden meelopen. Wat gelukkig kon, lang leve de ontmoeting van zaterdag! Net toen Lin bezig was met het toedienen van medicatie, werden we bijelkaar geroepen om te verzamelen in een kamer. Daar gingen we praten over precies dezelfde casus als maandag. Nadat we klaar waren met bespreken, mochten we weer gaan en werden we 's middags weer verwacht.

We gingen snel omkleden en toen met was Finse studenten eten in BigBen. We hoefden pas 3 uur later te beginnen, dus doofden we de tijd verder in NOOK met Jussi en Ilkka. Daar vloog de tijd voorbij en moesten we gauw haasten. Snel weer omkleden, fatsoenlijkere kleding aan en snel wandelend en zwetend naar het ziekenhuis. We kwamen net optijd aan en kregen daar te horen dat de les naar een half uur later verplaatst was, zucht. We hadden er helemaal niet bij nagedacht, maar we moesten ook in ons verpleegsterjasje komen, dus liepen we maar gauw weer terug naar het hotel om die op te halen. Omdat het zo heet was en we vermoeid waren, namen we een taxi terug naar het ziekenhuis. We kwamen net optijd aan en kregen die middag les over een ECG-onderzoek. We oefenden op een Finse student en keken naar de verpleegster die het deed bij Vietnamese patiënten. Toen uiteindelijk de patiënten op waren, mochten we gaan.

We gingen weer met wat Finse studenten uiteten in BigBen. Daarna nog even een straatje ingelopen en "gechilld". De rest van de avond hebben we niks gedaan en bereidden we ons voor op ons laatste dagje 'Internal Medicine'.

Vandaag, na het ontbijt, liepen we richting het ziekenhuis. Aangekomen op de campus, werden we gebeld met het bericht dat stage niet door zou gaan, wegens het 60 jarig bestaan van de University. Dus we konden weer teruglopen in de hitte. In de middag hadden we wel een lecture die door zou gaan. In de ochtend hebben we niet zoveel gedaan. Als lunch gingen we dingen van het nieuwe menu van Thu Weels proberen, wat goed smaakte. Daarna gingen we door naar de lecture die ging over hartaanvallen. De les was opzich best interessant, maar ook leuk #snapchatten-tijdens-de-les. Na de les gingen we weer met een paar Finse studenten eten, wees origineel, weer in BigBen. De rest van de avond hebben we weer niet veel gedaan.

Morgen zijn we ook vrij, omdat de University 60 jaar bestaat. Op de planning staat Alba Resorts. Daar gaan we een dagje heen met een paar Finnen. Zaterdag gaan we een feestje vieren op de University. Nee, geen idee hoe het zaterdag zal zijn. Waarschijnlijk warm en benauwd, maar vast wel gezellig :)

Jullie horen van ons!

Liefs,

Saar en Lin

Dag 32 & 33 - 17/04/2017 & 18/04/2017

Gister was het eigenlijk nog best wel leuk op stage. Het begon een beetje vaag, omdat het onduidelijk was wat we moesten doen. We gingen uiteindelijk maar met z'n allen (wij, de Finnen en een paar Vietnamese studenten) naar een patiënt om hem vragen te stellen. De patiënt kon maar even praten, want hij had een afspraak staan en moest daarom weg. Daarna gingen wij twee met onze Vietnamese student mee naar de patiënt die we vorige week ook hadden gezien. Dit was voor ons minder leuk, omdat het precies hetzelfde was als vorige week. Toen werden we opgehaald om in een kamer te verzamelen. Daar kregen we uitleg van PGS. TS. Nguyễn Thị Kim Hoa over het op een goede manier luisteren naar de longen met een stethoscoop. Dit was leuk, want na de uitleg gingen we op een Fins proefkonijn oefenen met het luisteren naar de longen.

In de middag waren we vrij en hebben we aan schoolwerk gezeten. In de avond gingen we eten in een leuk Vietnamees café/ restaurantje langs de weg. Daarna nog even boodschappies gedaan in de Big C en toen terug naar onze kamer en slapen, want we moesten de volgende dag vroeg op.

Vandaag hadden we geen stage, maar gingen we naar Tam Binh. We waren uitgenodigd om mee te gaan naar het strand, omdat dag van de gehanndicapten is. We kregen vrij van school en konden zo onze dag op het strand doorbrengen en ondertussen op de kinderen letten en met de kinderen spelen.

We hadden afgesproken om 7.45 uur bij Tam Binh te zijn. 's Ochtends vroeg op, klaarmaken, spullen pakken en ontbijten. Om tien voor half 8 zaten we in de taxi onderweg naar Tam Binh. Daar aangekomen, waren er al een aantal kinderen en familieleden die ook mee zouden gaan. Rond 9 uur gingen we met twee busjes richting het strand. Dit was ongeveer een uur rijden.

Eenmaal aangekomen bij het strand, ging iedereen een plekje zoeken en aten we gezellig rijstpannenkoeken met elkaar. Na wat gechill, gingen we zwemmen in de zee. Dit was soms een beetje eng om te zien, want niemand had bandjes om en de golven waren soms best hoog. Het was niet echt toegestaan om in een bikini rond te lopen, dus hadden we onze bikini onder onze kleding en gingen we met kleding en al de zee in. Na het zwemmen gingen we omkleden en lunchen. Als lunch was er rijst en wat bijgerechtjes, zoals (pittige) salade, (pittige) vleesjes, en nog wat pittige dingen. Na de lunch was het nap-tijd en gingen de kinderen slapen in de strandhutjes.

Een paar uur later, toen iedereen weer wakker was, gingen we weer eten. We gingen ook de verjaardagen vieren van twee meisjes van Tam Binh. Het eten zelf was (voor Lin) geen succes. De tafel was gezellig gedekt met schaaltjes met fruit, zoals meloen, ananas en ander Vietnamees fruit. Er stond bij iedereen een kommetje klaar met daarin iets van deeg met een prutje erin. Zelfs voor Saar was dit apart. Ook werd de tafel vergezeld met inktvissen...

Na het eten was het helaas alweer tijd om weer terug te gaan. De terugrit leek wat langer te duren als de heenweg. De weg hobbelde enorm, waardoor je niet met je hoofd tegen het raam kon leunen, omdat je anders een gat of in je hoofd of in het raam zou krijgen. Uiteindelijk waren we terug bij het Tam Binh Centrum en werden we met een busje naar ons hotel terug gebracht.

's Avonds hebben we weer lekker gegeten in Little Italy #pizza. Nu lekker rustig aan doen en morgen weer stage en 's middags school. We kregen te horen dat we morgen niet naar de afdeling gaan, maar een praktische les over een ECG krijgen. We zijn benieuwd !

Tot snel weer!

Liefs Saar en Lin

Dag 30 & 31 - 15/04/2017 & 16/04/2017

Het weekend is bijna voorbij en we beginnen weer een nieuwe week op dezelfde afdeling. Gister hadden we een leuke dag gehad. 's Ochtends hadden we om 7.45 afgesproken bij het hotel van de moeder en zus van Lin om samen te ontbijten. Het ontbijt in hun hotel is een soort lopend buffet, waar je van alles kan pakken. Na het lekkere ontbijt gingen we nog even bij het zwembad kijken, dat zich op de bovenste verdieping van het hotel bevindt. Toen was het tijd om in te pakken en afscheid te nemen van elkaar. De moeder en zus van Lin gingen namelijk de reis vervolgen richting Hoi An. Na het afscheid gingen we weer terug naar ons hotel waar we onze slaap en chill-modus voortzetten.

Om 14.30 hadden we afgesproken bij school met Vietnamese studenten. Na snel wat gegeten te hebben in Thu Weels gingen we rond 14.15 lopend richting school. Omdat we niet precies wisten waar we moesten zijn, hadden we met wat Finse studenten bij de ingang afgesproken en liepen we met z'n allen verder. We kwamen uit bij de andere ingang van de 'campus' waar de Vietnamese studenten stonden te wachten. Gezamelijk (lekker achter op de motorbike bij een Vietnamese student) gingen we naar een parkje toe. Daar gingen we in een kring in het gras zitten.

Het blijkt dat deze Vietnamese studenten (ongeveer 10) elke zaterdag met elkaar Engels oefenen. Twee maanden geleden startten ze hiermee en dit keer vroegen ze of we een keer mee wilden. Dus daar zaten we. Een meisje uit het derde jaar nam de leiding en vertelde wat we gingen doen. We begonnen met een kennismaking en ieder van ons (wij en de Finnen) werden gekoppeld met één of twee Vietnamese student(en). Met die studenten gingen we praten en zo kwamen we erachter wie die persoon was. Zo heeft Saar kennis gemaakt met een One Direction fan. Na een tijdje moesten we weer in een kring zitten en moest elk koppel een korte presentatie geven over degene met wie die kennisgemaakt heeft.

Hierna gingen we wat spelletjes spelen, wat te lastig is om uit te leggen hier. Het kwam er uiteindelijk op neer dat degene die verloren, 'losers' waren en een opdracht moesten doen. Na de spelletjes gingen we richting een school, die dicht bij het park staat, waar Ho Chi Minh op heeft gezeten. Terwijl we op het terrein liepen, werden we al gauw weer weggestuurd door de beveiliging, waarschijnlijk waren we niet goed gekleed (blote schouders etc.). Gelukkig hebben we de nodige foto's gemaakt en toch een beetje kunnen zien van de binnenkant (want er staan grote muren om het gebouw heen). Toen was het ongeveer 5 uur en werden we door Vietnamese studenten achter op de motorbike naar ons hotel gebracht, hoe lief! Het was al met al een leuke middag, leuker dan verwacht!

We kwamen erachter dat het restaurant tegenover ons hotel, Family restaurant, helaas 10 dagen gesloten is. We gingen toen maar avondeten in Thu Wheels samen met wat Finse studenten. Na het eten gingen we ons even omkleden en klaarmaken om uit te gaan. We hadden afgesproken met de Finse studenten en gingen dit keer met de taxi naar hun huis toe. Daar hebben we een paar uur gezeten en toen gingen we met de fiets door naar de bar. We hebben een leuke en gezellige avond gehad. Eenmaal weer terug bij het hotel, moesten we arme Thinh weer wakker maken om ons binnen te laten.

Vandaag werden we rond half 5/ 5 uur wakker en bestond het ontbijt uit een paasei die we van de moeder en zus van Lin hadden gekregen.  Rond 7 uur stond het echte paasontbijt/ lunch/ diner voor onze neus (#rijst). Na het eten gingen we weer terug naar het hotel. Nu is het inmiddels 10 uur geweest en is de dag alweer voorbij. Goh, wat gek dat de dag zo snel voorbij is ...

Nou hopen dat we vanavond nog wel kunnen slapen en morgen weer fris en fruitig naar stage kunnen gaan :)

Liefs van Saar en Lin !

Dag 27, 28 & 29 - 12/04/2017, 13/04/2017 & 14/04/2017

En het is weer weekend! Na drie dagen stage op de 'Internal Medicine' zijn we blij dat het weekend is. Woensdag op de afdeling was het weer meelopen met een student en patiënten ondervragen. Het was erg warm en benauwd in het ziekenhuis en omdat we niet veel konden doen was het niet zo heel leuk. 's Middags hadden we een lecture wat over tuberculose ging. Dit was wel leuk, maar al weer snel voorbij. 's Avonds was de zon helaas verdwenen en regende het. Dit weerhield ons echter niet om een lange tocht te maken naar een lekker restaurantje ;)

De volgende dag hadden we weer stage. We hadden eigenlijk afgesproken met de supervisor dat we van 8.00-9.00 mee konden lopen, met verpleegkundigen die handelingen uitvoerden als injecteren, medicatie geven en verbanden vervangen. Net toen we mee konden kijken met het verwisselen van een verband en een interessante wond zagen, moesten we naar een andere kamer gaan, waar we dokter An aan het werk zagen. Hij liet ons weer brainstormen over wat we bij de patiënten zouden onderzoeken en waar we opletten. We hadden dus maar in totaal tien minuuutjes iets leuks en interessant kunnen zien.. Nadat we met dr. An hadden meegekeken (en bijna waren flauwgevallen in de patientenkamer door de hitte, dus maar buiten op gang gingen wachten), gingen we met twee supervisors ziektebeelden bespreken. 

Ondertussen toen wij stage hadden, arriveerden de moeder en zus van Lin in Hue. Toen wij vrij waren, gingen we ons snel omkleden en opweg naar hun hotel. We hebben hun het Family Restaurant voorgesteld en onze lunch daar opgesmikkeld. Na de lunch, in de middag hadden we weer een lecture. Dit keer van dr. An zelf, maar voordat hij voor de klas stond, moesten twee Finse studenten een presentatie houden over twee verschillende ziektebeelden. De les was opzich best vermoeiend en eigenlijk een beetje saai.

's Avonds namen we de moeder en zus van Lin mee naar Lien Hoa, een Vietnamees, Vegetarisch restaurantje. Na het eten gingen we naar hun hotel en deden we nog gezellig een spelletje op de kamer. Daarna gingen we weer terug naar het hotel, waar we nog wat babbelden met Thinh. Thinh had namelijk ook nog kennisgemaakt met de moeder en zus van Lin en we praatten daar nog een beetje over na. Daarna gingen we naar boven en naar bed.

Vandaag gingen we weer naar stage toe. Deze keer was het wel wat beter als de dag hiervoor. We konden nu namelijk ook helpen met medicijnen toedienen. Het was alleen erg druk, waardoor het niet vaak kon. Na de praktijkdingetjes gingen we met drie supervisors en de Finse studenten naar een skillslab om over een vaardigheid te praten en te oefenen. Dit was leuk om te doen en de tijd ging snel voorbij.

In de middag gingen we eten met 4 Finse studenten. Later kwamen de moeder en zus van Lin ook nog aanschuiven en konden zo kennismaken met de Finnen. Na het eten gingen we nog even uitrusten, een siësta houden en netflixen. Rond kwart over 2 gingen we (wij en de moeder en zus van Lin) met de taxi naar Tam Binh. Via een alternatieve route kwamen we aan bij Tam Binh en werden we met open armen opgewacht door de kinderen. We hebben leuke dansjes gedaan en liedjes gezongen. Het was heel leuk en gezellig! We werden uitgenodigd om dinsdag mee te gaan naar het strand. Het is dan namelijk dag van de 'gehandicapten'. We hebben van onze supervisor toestemming gekregen en kunnen hierdoor dinsdag mee met Tam Binh :)

Vanavond hebben we lekker gegeten in het luxe Italiaanse restaurant, die naast het hotel van de moeder en zus van Lin zit. Na onze buik rond gegeten te hebben, gaven we de moeder en zus van Lin nog een rondleiding op het terrein waar we stage hebben. Nu is de avond weer bijna voorbij en gaan ze helaas morgen weer weg. We gaan morgenochtend nog gezellig met z'n viertjes ontbijten en dan is het tijd voor afscheid.

Nu nemen we eerst afscheid van jullie en schrijven we over twee daagjes weer verder!

Liefs van Saar en Lin

Dag 25 & 26 - 10/04/2017 & 11/04/2017

Deze week zijn we begonnen op een nieuwe afdeling: internal medicine (interne geneeskunde). Gister hadden we weer om 8 uur afgesproken en gingen we vervolgens naar een lokaal waar we (de Finse studenten en wij twee) met ongeveer 5 Vietnamese studenten zaten. Hier kregen we wat uitleg en werden we per tweetal gekoppeld aan een Vietnamese student. Daarna gingen we met de student naar de afdeling en kregen we een kamer aangewezen waar we heen moesten. In die kamer gingen we een patiënt vragen stellen om een beeld te krijgen van zijn ziekte. Toen we alle informatie hadden verzameld, gingen we met alle studenten in een lege kamer staan en dit met elkaar bespreken.

Om 10 uur waren we weer vrij, wat een opluchting was, want het was erg warm (36°C). Terug in het hotel gingen we even wat dingen regelen en daarna snel wat eten. Na het eten gingen we naar het Park View Hotel om af te koelen in het zwembad. Daar zijn we de hele middag gebleven en we kregen gezelschap van Jussi. Rond etenstijd gingen we met nog 3 andere Finse studenten avondeten. Daarna was het alweer avond en tijd om te slapen.

Vandaag werden we om 8 uur op de afdeling verwacht (om bijna een half uur later pas begeleidt te worden). We begonnen weer met dezelfde student bij dezelfde patiënt. Toen werden we opeens opgehaald en meegenomen naar een andere kamer, waar een dokter PGS.TS. Lê Van An bezig was met het onderzoeken van een patiënt. Toen hij met een andere patiënt wilde beginnen, vroeg hij ons om de observatie en het onderzoek van de patiënt te doen. Dit deden we onder een toeziend oog van een cameraploeg. Jaja, we worden beroemd hoor! Er was een cameraman en een journaliste die later een interview hield met een Finse student. We worden helaas niet zo beroemd dat we op tv komen, want dit was alleen voor het 60 jarig bestaan van de universiteit.

Na stage waren we weer de middag vrij. Snel omkleden, want vandaag was het nog warmer als gister. Even gegeten bij NOOK en daarna voorbereiden voor Tam Binh. Met de taxi (want het was echt serieus te heet om te fietsen) werden we naar Tam Binh gebracht. Omdat het zo heet was, dachten we dat het leuk zou zijn om dit keer muziek te gaan maken in plaats van dansen. We hadden (voor ons) makkelijke liedjes uitgekozen, zoals twinkle twinkle little star, the alphabet song, etc. Dit ging toch wat moeizamer als verwacht. Op de laptop lieten we het Engelse alfabet liedje horen en met de gitaar wilden we dat nadoen. We kennen nu inmiddels de letters A t/m G tot in het centrum van onze zenuwen en kunnen dit nog zingen al zijn we straalbezopen.

Inmiddels zijn we weer terug en gaan zo een lekker restaurantje zoeken om te eten.

Liefs Saar en Lin

Dag 20 t/m 24 - 05/04/2017 t/m 09/04/2017

Helaas geen bericht vanuit Hanoi, want we zijn inmiddels weer terug in onze eigen vertrouwde kamertje in Hue. In Hanoi hebben we een hele leuk tijd gehad, waarbij we geen tijd en internet hadden om jullie op de hoogte te houden.

Om te beginnen dag 20, woensdag, waar we 's ochtends nog stage hadden. We gingen naar patienten op de afdeling toe en we gingen ze onderzoeken door middel van het stellen van vragen. De supervisor vertaalde alles voor ons en op die manier kregen we een beeld van de patienten.

Aan het eind van de middag gingen we ons weekend beginnen. Na een lange wandeling naar het busstation, met koffer en irritante, kapotte en drukke straten, vertrokken we rond 5 uur met de bus. Het was geen normale bus, maar een 'beddenbus' met allemaal stapelbedden. Toen we ons gesetteld hadden, kwam er een vent langs met rare broodjes bapau-achtig. Lin dacht dat het bij de bustrip hoorde en nam dr één, waarna ze daarna mocht dokken. Ten tweede was het broodje heel niet lekker, maar weggooien kon niet, want er was nergens een afvalbak of -zakje. Uiteindelijk, weggespoeld met water en kauwgom, ging de reis verder. Na ongeveer 2 uur rijden, hadden we een half uur pauze. Daarna ging de reis, die nog 10 uur duurde, verder zonder tussenstops.

Rond 5 uur in de ochtend kwamen we aan in Hanoi. Te voet gingen we richting het centrum. Onder deze 'we' wordt verstaan: wij tweeën natuurlijk, Jussi, Ilkka, Kati, Topias en een Vietnamees meisje: Giang (spreek uit als Yang). Twee andere Finse meiden, Johanna en Aino, gingen met z'n tweeën met de nachttrein. We kwamen uiteindelijk uit bij een koffiebarretje, waar we een bakkie dronken om wakker te worden. Vervolgens liepen we door naar een ander restaurantje om te ontbijten: rijst en noodles als ontbijt.

Na het ontbijt gingen we met de taxi naar het busstation in Hanoi om met de bus te vertrekken richting Hạ Long. Deze busreis duurde ongeveer 4,5 uur. Bij het busstation namen we een taxi naar een restaurantje om te lunchen. Het was een restaurant waar buiten grote kommen en bakken stonden met zeedieren erin. Na het eten gingen we overleggen wat de plannen waren. De laatste ferry naar Hạ Long Bay was al vertokken, dus konden we dat helaas niet meer doen. Uiteindeiljk hadden we besloten om in de buurt van Hạ Long te blijven en een hotel te boeken. Na weer een stukje reizen met de taxi kwamen we uit bij Đảo Tuần Châu, zoek dat maar op op google maps ;).

Na wat geregel en het settelen van iedereen op de kamers, gingen we op verkenning uit. We kwamen uit bij een klein strandje , waar we even gingen zitten. Daarna liepen we langs de weg en kwamen uit bij een soort grote kermis, wat er leuk uitzag. Het was inmiddels al erg laat en al wat donkerder aan het worden en we hadden weer eens trek. Met de taxi gingen we naar de bewoonde wereld, het centrum van Hạ Long. Daar aten we in een restaurantje waar we onze eigen vlees grilden. Na het eten, het was inmiddels 9 uur geweest, wilden we weer met de taxi terug naar het hotel. Omdat we met z'n 7-en waren, wilden we een grote taxi. We gingen langs de grote weg staan en wachtten en hoopten erop dat er een grote taxi langs zou rijden. En ze reden ook langs, maar natuurlijk kwamen we daar elke keer te laat achter, waardoor we ze telkens misten. Uiteindelijk na zo ongeveer 3 kwartier gaven we het op en namen we toch maar twee taxi's.

De volgende dag moesten we er vroeg uit, want het ontbijt in het hotel duurde maar van 6.30 - 8.00. Na het ontbijt kon iedereen een beetje z'n eigen gang gaan en rond half 12 zouden we opgehaald worden door een bus die ons zou brengen naar het 'haventje' waar de boot naar Hạ Long Bay zou vertrekken. Iedereen zat optijd klaar, maar Vietnam eh.. altijd te laat. Uiteindelijk kwam de bus (om kwart voor 1) en bracht ons naar de plaats van bestemming. Hier stapten we op de een bootje die ons naar de nachtboot bracht.

We gingen namelijk de nacht doorbrengen op een slaapboot die vaart door Hạ Long Bay. We werden hartelijk ontvangen op de boot met een lekkere lunch. Daarna kreeg iedereen een sleutel van een kabine,  wat een kamer voorstelde. Het was een klein hokje met 2 bedden en een krappe badkamer. We hadden vrije tijd en we konden doen wat we wilden (zover dat mogelijk is op een boot). Je kon op het dek zitten, binnen, in je hokkie, fotoshoots doen, etc. Later in de middag stopten we bij een baai. Daar gingen we kayaken en was er de mogelijkheid om te zwemmen. Wij tweeën gingen natuurlijk zwemmen en Jussi vergezelde ons. Er was inmiddels ook een andere slaapboot aangemeerd. Van die boot mocht je afspringen, het water in. Dit hebben we uiteraard ook gedaan!

Het was weer tijd om aan boord te gaan en de boot vervolgde zijn reis . Nadat we ons een beetje hadden opgefrisd was het tijd om te eten. Ze hadden een lekkere maaltijd voor ons. Na het eten hadden we weer vrije tijd. 's Avonds was onze boot met een andere slaapboot aan elkaar gekoppeld. Zo konden we overstappen van de ene naar de andere boot. Op de andere boot vond de 'party' plaats, waar we op het sundeck een leuke avond/ nacht hebben gehad.

De volgende ochtend was er om 8 uur ontbijt. Daarna was het tijd om je hokkie op te ruimen want om 10 uur moesten we de sleutel inleveren.  Tussen de middag gingen we onze eigen springrolls in elkaar rollen en later natuurlijk zelf lekker oppeuzelen. Helaas was de boottrip hierna over en moesten we weer overstappen op de andere boot. Uiteindelijk aan wal, moesten we een tijdje wachten tot onze bus kwam, die ons weer terug zou brengen naar Hanoi.

Onze bus was gearriveerd en we moesten proppen. Het was een kleine bus met veel mensen en bagage. Wij zaten een beetje achterin met Ierse meiden. Hiermee deden we een spel: 'Heads up'. Dit was leuk om te doen en zo doofde de tijd een beetje. Na een paar uur hadden we even een pauze om benen te strekken etc. Daarna werd onze reis vervolgd.

We kwamen aan bij het hotel, die we van te voren gereserveerd hadden. We waren nu echt in Hanoi City, waar het super druk was/is. We hadden onze spullen gedropt in onze kamer en het was, jaja drie keer raden, weer etenstijd. We baanden ons een weg door het drukke verkeer en kwamen bij een lekker restaurantje uit. Na het eten gingen we eindelijk meeten met Johanna en Aino, de twee Finse meiden die met de trein naar Hanoi gingen. We gingen met z'n allen naar de nachtmarkt die in de straat was. Er leek geen eind aan de markt te komen en uiteindelijk gingen we maar weer terug naar het hotel. Hier hebben we nog gezellig met elkaar "gechilled" en daarna was het bed tijd.

Ook hier moesten we weer optijd opstaan om te ontbijten. Na het ontbijt gingen wij samen met Jussi, Ilkka, Topias en Giang naar Lotte Center. Dit is een heel hoog gebouw van 272 meter hoog. Met de lift, die tot verdieping 65 ging, gingen we naar boven en keken we uit over de hele stad. Het was alleen een beetje bewolkt waardoor we niet heel ver weg konden kijken. Maar toch was het heel mooi en leuk om daar geweest te zijn. Ilkka en wij moesten voor 12 uur terug zijn in het hotel om uit te checken. Wij gingen namen samen met Kati met het vliegtuig weer terug naar Hue. De anderen hadden al uitgechecked en konden zo met hun spullen door Hanoi gaan. Zij gingen 's avonds weer met de slaapbus terug.

Ilkka, kati en wij gingen naar een restaurantje om nog even te lunchen voordat we naar het vliegveld gingen. We gingen er vanuit dat het vliegveld dicht bij lag en dat we genoeg tijd over hadden. Na wat research kwamen we erachter dat we bij een ander vliegveld moesten zijn, wat dik een half uur rijden was. Dat betekende dat we rond die tijd dus eigenlijk al in de taxi hadden moeten zitten. Gelukkig was de ober van het restaurant heel behulpzaam en kregen we het eten in pakketjes mee en belde hij een taxi voor ons. Al etend en opgepropt zaten we in de taxi.

We kwamen aan bij het vliegveld en hadden nog een uur om in te checken. No stress, dachten we, totdat bleek dat we bij de verkeerde kant van het vliegveld zaten. We moesten met een shuttle bus (die we eerst ook niet konden vinden, door een verkeerde verwijzing van een meisje achter de balie) naar Terminal 1. Aangekomen bij Terminal 1 lukte het niet meer om zelf in te checken bij de automaten. We moesten dus naar de balie, waar we werden doorverwezen naar een andere balie om te betalen voor onze bagage, want dat was natuurlijk weer eens te zwaar.

Gelukkig, uiteindelijk hebben we het gehaald en zijn we heelhuids in één keer door de douane gekomen. De vliegrit was zo voorbij en we waren terug in Hue. Met een grote taxi werden we naar ons hotel gebracht en werden we verwelkomd door onze Thinnie. Op onze kamer hebben we even onze spullen achter gelaten en gingen we in het restaurantje tegenover wat eten. De rest van de avond was het assignmenttijd, want dat moet helaas ook gebeuren.

Nu is het slaaptijd en morgen mogen we weer aan de bak. Met 37 graden mogen we lekker in het gezellige, warme ziekenhuis rondlopen.

Zo dit was weer een heel verhaal !

Liefs !

Saar en Lin

Dag 18 & 19 - 03/04/2017 & 04/04/2017

Deze week zien we de chirurgische kant van de verloskunde. Om de zwangere vrouwen te kunnen onderzoeken op de afdeling, kregen we gister eerst een praktische les in het Skillslab. Dit kregen we van een vrouw (die overigens net als alle anderen) te laat kwam. Ze was aardig en legde duidelijk uit. Daarbij liet ze op een voorbeeldpop zien hoe de stappen van een onderzoek gaat. Wij mochten na de uitleg allemaal zelf oefenen en leerden zo hoe we konden aanvoelen hoe een baby in de baarmoeder ligt. We zaten dit keer niet met Vietnamese studenten in de klas.

Na de les waren we weer vrij voor de hele dag. Om nog even in de goede drive te blijven, hadden we ons voorbereid voor Tam Binh. We hadden een afspraak gemaakt wanneer we langs zouden komen en daarna gingen we dansjes instuderen die we samen met de kinderen wilden doen.

Tussen de middag gingen we naar een megaluxe pizzarestaurant. In Nederland hadden we zo'n restaurant waarschijnlijk niet kunnen betalen, maar gelukkig zijn de prijzen hier wel wat anders. Na de overheerlijke pizza en pasta wilden we naar de stad (omdat we anders waarschijnlijk weer op onze kamer niks zouden doen). De wandeltocht duurde alleen wat langer als verwacht. We zochten namelijk eigenlijk voor schoenen/ flipfops voor in het ziekenhuis, want die moeten we hebben voor de afdeling. Dit was moeilijker als verwacht en we hebben uiteindelijk zo ongeveer 10 kilometer gelopen (en niks gevonden).

's Avonds, nadat we hadden gegeten, gingen we weer naar de Big C met de hoop daar wel geschikte schoenen te kunnen vinden. Uiteindelijk hebben we onze sexy patta's gevonden en konden we weer terug naar het hotel.

Vandaag gingen we naar de afdeling. Hier gingen we ons opsplitsen. Wij gingen samen met een Finse student meekijken bij een operatie, waarbij de baarmoeder verwijderd werd. Dit was heel interessant om mee te maken! Nadat we ons hadden omgekleed en onze eigen niewe flipflops hadden aangedaan, werden we weer terug gestuurd om andere slippers aan te doen.. Ja voor niks die grote tocht gemaakt dus... Maar goed, we stonden met 13 man in een kleine ruimte, waarbij van buiten soms nog iemand om het hoekje kwam kijken, om te zien of hij de goeie kamer had. Na de operatie, die ongeveer 2 uur duurde, waren we weer vrij. Wij hadden een afspraak met één van onze supervisors van de afdeling, waarmee we een interview afnamen.

Tussen de middag gingen we weer eens eten in NOOK. Toen de Australiër, die tevens de baas van NOOK is, vroeg hoe het met ons ging, antwoorden wij dat het goed ging en dat we een operatie hadden gezien. Daarop zei hij: "Dat jullie nu zin hebben om te eten ..." #funnystory

Rond kwart voor 2 hadden we een fiets gehuurd van het hotel om naar Tam Binh te fietsen. Het was eindelijk weer mooi weer (eigenlijk heet) en er was geen excuus om met de taxi te gaan. Dus gingen we fietsen en kwamen we ruim optijd aan bij Tam Binh. Na de voorstelronde gingen we samen met de kinderen dansen. De 'hokipoki' en 'hoofd-schouders-knie-en-teen'. De kinderen deden goed en gezellig mee. Nadat we allemaal moe en zweterig waren stopten we en hadden de kinderen vrije tijd om te spelen. We gingen met ze voetballen en met de lego spelen. Het was heel leuk om met deze kinderen te werken en we hebben zin om de volgende keer er weer heen te gaan!

We zouden eigenlijk donderdag ook naar Tam Binh gaan, alleen dan de hele dag. We zijn donderdag namelijk vrij van school, omdat de eerste koning van Vietnam op 6 april overleed. Van die datum is er een memorialdag gemaakt en daarom is iedereen vrij. Blijkbaar is Tam Binh zelf ook dicht en hebben wij zo de mogelijkheid om al weekend te vieren.

We gaan morgen na het lecture met de Finse studenten naar Hanoi. 2 Finse studenten gaan met de trein en wij gaan met 4 anderen met de bus. Vrijdag hebben we vrij gekregen om deze trip te kunnen maken :). We hebben er veel zin in! Maar eerst morgen ochtend nog stage en daarna een lecture. We hopen morgen een echte bevalling te kunnen zien, maar je kunt zoiets natuurlijk niet van te voren plannen. Afwachten dus ..

Jullie horen van ons vanuit Hanoi!

Liefs Saar en Lin

Dag 15, 16 & 17 - 31/03/2017, 01/04/2017 & 02/04/2017

Ons tweede weekend nu bijna voorbij en het bevalt ons zeker wel. We hebben al een kleine update van dag 15 gegeven over Tam Binh. Nu zullen we de rest van de dagen die we hebben beleefd nog eventjes vertellen.

Voordat we afgelopen vrijdag naar Tam Binh gingen, hadden we 's ochtends eerst weer een stagedag gehad. Dat was voornamelijk weer observeren, patienten interviewen met de talkhulp van onze supervisor en zweten. Na stage gingen we eten met drie (andere) Finse studenten wat erg gezellig was! In de middag zijn we dus naar Tam Binh geweest, waarna we weer bij thuiskomst gelijk aan de slag gingen met een goed plan te maken wat we precies gaan/ willlen doen daar.

Terwijl we bezig waren met onze plannen, was het erg hard aan het regenen en waaien. Omdat het zo hard waaide, klapte het raam open, waardoor die tegen de muur sloeg. BAM... stuk glas eruit en stuk van het frame kapot. Snel onze Thinnie gehaald. Hij wilde ons eerst een nieuwe kamer geven, totdat hij onze mooie, redelijk ruime en gezellig versierde kamer zag. Met wat donder en geweld heeft hij het raam dicht gekregen, wat ons niet lukte i.v.m. het kappotte frame. We kregen de keuze om naar een nieuwe kamer te gaan of één nachtje te surviven en de volgende dag een reperateur langs laten komen. We gingen voor de tweede optie, en gelukig was het niet zo koud in onze kamer.

De volgende dag hadden we niet zoveel beleefd. We hadden hele leuke dingen gepland, maar vanwege het regenachtige weer konden deze plannen helaas niet doorgaan. Ondanks dat het hier boven de 20 graden biljft, is het erg fris en soms wel koud als het regent, wat wel jammer is. In de middag kwam de zon een beetje door en gingen we naar de BIG C, een grote shoppingmall met een grote supermarkt (net als in Frankrijk) erin.

's Avonds hebben we afgesproken met de Finse studenten en gingen we naar hun appartement toe. Wat we niet wisten, was dat het een half uur lopen was. Gelukkig regende het niet en was het niet zo heel koud. We liepen langs leuke straten die we nog niet eerder hadden gezien en kwamen zo aan de andere kant van de brug. Na een tijdje in het appartement van de Finse sudenten te hebben gezeten, gingen we daarna op de fiets naar het centrum. Daar gingen we naar een bar, waar vooral veel backpackers te vinden waren. De meeste lokale mensen gingen al vroeg naar huis. Na een leuke avond gehad te hebben, gingen we weer terug naar ons hotel.

Vandaag is een 'casual sunday'. Een zondag waar we niks doen, laat wakker worden, laat eten (lees: ontbijt, lunch en diner in één) en eigenlijk de hele dag in bed ligen. Morgen hebben we weer stage. We hebben er veel zin in, want deze week gaan we bevallingen meemaken en ook gaan we getuige zijn van een keizersnede.

Jullie lezen onze ervaringen over 2 daagjes weer!

Liefs Saar en Lin ♡

Kleine update 31/03/2017

Snel een kleine update! Vandaag hebben we namelijk iets meegemaakt wat veel indruk op ons heeft gemaakt en dat was de kennismaking met Tam Binh. We zijn op eigen houtje die kant opgegaan. Het plan was om te fietsen, maar omdat de zon verdween, (waardoor we toch niet meer bruin zouden worden tijdens het fietsen,) besloten we een taxi te nemen. Dit was maar goed ook, want tegen de tijd dat we vertrokken was het al aan het regenen.

Toen we aankwamen bij het gebouw, zagen we iemand voor het raam staan, die richting het hek liep. We stapten uit de auto en werden binnengelaten in Tam Binh. We stelden ons voor en vertelden dat we Nederlanders zijn. We werden hartelijk ontvangen door de vrouw en een kindje kwam al op ons af met fotootjes die hij wilde laten zien. We kregen een rondleiding door het gebouwtje en werden ondertussen gevolgd door het hele schattige jongetje.

Er waren nog een aantal andere kinderen waarvan de één een verstandelijke beperking heeft en de andere een lichamelijke beperking. De leeftijd verschilt, maar ze gaan allemaal met elkaar om. Er waren ongeveer 10 kinderen, één kokkin, één docent en één begeleidster aanwezig.

We hebben heel veel zin hier de komende weken naast stage heen te gaan en te helpen! We gaan dansworkshops geven en met de gitaar die we hier hebben gekocht, willen we proberen samen met hen liedjes te zingen. We zijn erg benieuwd hoe het zal gaan, maar hebben er vertrouwen in 😊

Liefs van ons!

Dag 13 & 14 - 29/03/2017 & 30/03/2017

Weer twee dagen voorbij, waarvan we één ochtend hebben doorgebracht in het skillslab en één  ochtend weer op de stageafdeling.

We moesten gister om 8 uur verzamelen, zodat we met z'n allen (wij tweeën en de Finse studenten) samen met de supervisor mee konden lopen naar het skillslab. Wij waren dit keer mooi optijd, zonder te verslapen (ook al sliepen we pas rond 2 uur 's nachts #netflix). Het is alleen blijkbaar een gewoonte voor Vietnamezen om laat op te komen dagen. Een half uur later namelijk, werden we pas opgehaald. In het skillslab was al een klas met 2e-jaars Vietnamese studenten aanwezig. We gingen samen met hen het geven van verschillende injecties oefenen.

Lin zat in een leuk groepje en kon redelijk goed communiceren met de studenten, en leerde zo de Vietnamese manier van injecteren. Wanneer ze wat vroeg, probeerden ze er samen uit te komen. Helaas voor Saar had ze een minder leuk groepje, waarvan de studenten erg eigenwijs reageerden. Saar vroeg  bijvoorbeeld gewoon waarom ze dingen op een bepaalde manier deden of ze wilde laten zien hoe wij het in Nederland doen, maar dat was allemaal fout volgens hen. Beetje jammer maar niks aan te doen.

Nadat we klaar waren met oefenen, ging de docent nog de theorie uitleggen in de klas. Dit deed ze in het Vietnamees, waardoor wij er niks van begrepen. Aangezien we geen pauze hadden gehad, waren we ook erg hongerig, waardoor we snel wilden dat de les afgelopen zou zijn. Zelfs de Vietnamese studenten vonden het saai en hadden honger. Uiteindelijk waren we vrij en hadden we een pauze van 3 uur.

Rond 3 uur hadden we een lecture. Deze lecture kregen we van een Vietnamese vrouw, die niet zo goed verstaanbaar was, onduidelijk Engels praatte en veel te snel ging. Gelukkig waren we door die snelheid wel binnen een uur klaar.

Na de les gingen we met Finse studenten uiteten in een mexicaans restaurantje. Zij kwamen daar zo'n beetje elke dag en vroegen of we mee wilden. Het was lekker te eten daar! Lin had wel een beetje badluck. Had ze speciaal gevraagd naar nospicy-food, at ze alsnog 2 stukjes jalapeño als eerste hap. De salade was namelijk versierd met, wat Lin dacht: paprika of augurk of olijf stukjes, maar wat dat dus niet bleek te zijn. Ondanks de vurige smaak gedurende de maaltijd, smaakte het overige eten goed! En omdat de Finse studenten daar dus ongeveer vaste klant zijn, kregen we allemaal korting, wat een geluk!

's Avonds gingen we nog even shoppen in de winkelstraat en daarna weer terug naar het hotel, waar onze lieve vriend, Thinh, weer aan het werk was. We hebben nu ongeveer een datingsprofiel van hem: Thinh, 33 jaar, vrijgezel. Voor de geïnteresseerden onder ons, stuur een berichtje en de rest van de informatie volgt ;).

Vandaag waren we om 8.30 weer in het ziekenhuis. Door de drukte kwamen de supervisors weer wat later. We werden opgesplitst en Saar en ik gingen met een vrouw mee, die ons meenam naar een patientenkamer. In die patientenkamer lagen vrouwen die net bevallen waren. Ze vertelde over de traditionele gedachtes en voerde gesprekken met de patienten, die ze weer voor ons vertaalde.

We stonden bij een mevrouw die een jongetje had gekregen. Saar mocht hem eventjes vasthouden en was helemaal in love! De foto van Saar en de baby die hieronder staat is nog van 28/03.

Uiteindelijk kwamen we aan bij een mevrouw die twee dagen geleden is bevallen van een meisje. Het was een hele schattige en knappe baby met al veel haartjes. Wat het leukste was van deze baby is dat zij ook Lin heet, my soulmate.  Onderaan staat de foto met Lin & Lin.

In de middag zouden we eigenlijk weer een lecture krijgen. Aangezien degene die het lecture eigenlijk zou moeten geven niet kon, waren we vrij en werd het lecture verplaatst naar volgende week. Voor de rest hebben we vandaag niet zo heel veel bijzonders meer gedaan. Morgen de laatste dag van de eeste week op deze afdeling. Misschien dat we morgen ook een fiets huren om naar Tam Binh te gaan.

Tam Binh is een stichting die een school hebben opgericht voor gehandicapte kinderen. Wij hebben contact gehad met de voorzitster en willen wij hier, naast onze stage, vrijwilligerswerk doen. De contactpersoon was erg enthousiast en we hopen morgen kennis te kunnen maken met de mensen die daar werken.

Jullie horen meer over 2 daagjes ! ;)

Liefs Saar & Lin

Dag 11 & 12 - 27/03/2017 & 28/03/2017

Onze eerste twee stagedagen waren heel leuk! Gister verzamelden we om 8 uur in een gebouw. Omdat Lin nog geen blouse had en deze blijkbaar niet meer te vinden waren daar, moest ze deze zelf maar kopen in het winkeltje daar. Gelukkig mag ze het blousje wel mee naar huis nu.

Eenmaal een blousje gescoord, werd ze naar de afdeling begeleid waar Saar inmiddels al met de groep (de 8 Finse studenten) heen was. De kraamafdeling is op de 5e afdeling van het gebouw. Het bestaat uit een lange gang, met de receptie in het midden. Op deze afdeling mochten twee studenten meekijken met het wassen van baby's en de acht studenten die overbleven werden weer in twee groepen verdeeld. Vier studenten gingen meelopen met een verpleegkundige aan de ene kant van de gang en de andere vier studenten gingen meelpopen aan de andere kant van de gang.

Wij liepen ook mee met een verpleegkundige.  We hebben zoveel dingen gezien die zo anders zijn als wij gewend zijn. We kwamen op kamers, waar vrouwen met ongeveer met z'n tienen bij elkaar liggen. Privacy? Nee, geen... Gewoon injecteren in de billen, borst- of keizersneewondobservatie waar iedereen getuige van kan zijn. De bedden zijn stalen of ijzeren dingen met een lattenbodem en een soort picknickmat erover, wat dient als matras? De baby's liggen samen gezellig met de moeder op hetzelfde bed. Niet alleen hoe alles eruit zag was anders, maar ook de werkwijze. We hebben op de eerste dag al dingen gezien, waarvan we thuis zeker een onvoldoende voor zouden krijgen, als we dat tijdens een tentamen zouden doen. Een hele andere ervaring als onze andere stages dus, maar ook heel leerzaam en ogen openend.

Vandaag hoefden we 8.30 aanwezig te zijn op de afdeling. We hadden helaas onze wekkers uitgedrukt en waren lekker verder gaan slapen, waardoor we 8 uur wakker werden. Na wat gehaast waren we uiteindelijk alsnog de eerste die aanwezig waren. Vandaag mochten wij meekijken en -helpen met het wassen van de baby's.

Het gebeurde als een lopende band werk. De verpleegkundigen stonden op een rijtje:

• Iemand die de baby uitkleedde

• Iemand die de baby wast

• Iemand die de baby afdroogt

• Iemand die de baby aankleedt

Wij mochten eerst helpen met het weer aankleden van de baby. Het was heel leuk om dit te doen! Saar ging later helpen met het wassen van de baby. Terwijl het met Lin ook lekker ging met het aankleden van de baby, werd ze opeens het mikpunt van de baby's urinestraal. Gelukkig ging ze net wat opzij, maar is haar jasje wel wat geraakt (thankful for Saar voor het meebrengen van de wasmiddel). Ondanks dat de vloer wel was geraakt, gingen de verpleegkundigen gewoon door, zonder de vloer schoon te maken. Nog zo'n ding wat een beetje verschilt met Nederland.

Na een tijdje waren we klaar. Het was een leuke ervaring (op het plassen van de baby na) om te doen. De baby's waren nog heel klein! De restjes van de navelstrengen waren nog te zien en sommige hadden zelfs nog een klemmetje op, die wij mochten verwijderen.

Toen we weer vrij waren, hadden we met twee Finse studenten afgesproken om 's middags naar een zwembad te gaan in een ander hotel. Eerst gingen we samen ergens eten. Helaas, vanwege het koude weer (22 graden), ging het zwemmen niet door.

Morgen moeten we om 8 uur weer aanwezig zijn en krijgen we vaardigheden aangeleerd, zodat we die in het ziekenhuis mogen uitvoeren. Vanavond dus maar vroeg naar bed, zodat we morgen wel optijd wakker worden!

Liefs van Saar en Lin!

Dag 9 & 10 - 25/03/2017 & 26/03/2017

Een relaxed weekendje gehad. Gister werden we om half 11 opgehaald door twee mannen met motorbikes. Zij brachten ons naar het strand. Onderweg stopten we bij 'President Ho Chi Minh's Memorial House'. Hier kregen we een kleine rondleiding door een van de mannen en hij vertelde ons wat informatie. Hierna gingen we door naar het strand. Het was heerlijk om achterop te zitten, met de wind in je gezicht en lekker touren. Uiteindelijk kwamen we aan bij het strand. Het leek haast een privéstrand voor ons, want er was haast niemand. Er was een strandtentje, waar onze taximotorbikers zaten, terwijl wij lekker zaten te zonnen en gingen zwemmen.

De vrouw die bij het strandtentje werkt, vertelde dat ze elke ochtend in bootjes de zee ingaan, om vissen te vangen. Deze vissen worden bewaard in kleine aquariums en worden gebruikt voor de lunch, bijvoorbeeld voor de lunch van Saar. 'Fresh seafood' was er dus aanwezig.

Nadat we nog weer een duik hadden genomen in de zee, verdween de zon. Het bleef helaas bewolkt en begon een beetje te spatten. Toen gingen we maar weer terug. De mannen, die speciaal op ons wachtten, brachten ons weer terug naar het hotel.

's Avonds rond 10 uur gingen we weer op stap. We kwamen uit bij 'Hangout Coffee & Bar', waar een live bandje aan het spelen was. We zaten op de bovenverdieping van het restaurantje. Nadat het livebandje klaar was met spelen, was er een mogelijkheid om karaoke te zingen. De serveersters van de bar waren de enigste die dat deden. Uiteindelijk ging Saar ook meedoen. Samen met de serveerster zong ze 'Call me mabye'. Later kwamen er vier Vietnamese jongens aan, die een beetje .. crazy waren. Eén daarvan wilde wel karaoke met ons zingen, maar vanaf dat moment deed het internet het niet meer, waardoor er geen muziek meer aangezet kon worden (wat jammer nou..). We zijn allebei ongeveer voor het eerst in ons leven ouder geschat dan dat we zijn, 22 jaar?! Het was wel grappig toen ze schrokken toen we zeiden dat we 19 zijn. Uiteindelijk gingen we weer terug naar ons hotel, want we vonden het wel welletjes zo, vooral toen ze ons joints aanboden. Toen we naar beneden gingen, zei de serveerster: "Come back tomorrow, between 20.00 and 22.00 then there are normal people.", met andere woorden, zij is ook niet zo fan van deze gasten (die blijkbaar elke avond komen).

's Avonds eenmaal weer terug in het hotel, konden we weer eens niet slapen. Daarom gingen we maar netflixen, waardoor we laat (vroeg) sliepen en vervolgens vandaag een extreem luie dag hebben. We hadden de wekker om 9.30 gezet, om misschien naar beneden te gaan te ontbijten. We besloten uiteindelijk maar om in bed te blijven liggen, aangezien die wel lekker lag. We werden om half 12 weer wakker, dit keer niet door de wekker, maar door de schoonmakers die op onze deur klopten.

Om half 3 zaten we in een Frans bakkerijtje, waar we ons ontbijtje gingen eten. Aangezien ze ook brood (bequettes) verkopen (duh), kochten we dit gelijk voor vanavond. We hoefden nu alleen nog water te kopen in een winkeltje en hoefden daarom niet helemaal naar het centrum om boodschappen te doen. Rond half 4 waren we weer terug op onze kamer. Het weer is om te huilen: regen, wind, koud. Daarom maar onze assignments afronden, bloggie schrijven en lekker relaxen. Mentaal voorbereiden op de nu echte eerste stagedag.

We zijn heel benieuwd naar de afdeling. Hoe zal de kraamafdeling er in dit ziekenhuis uitzien? Hoe zullen ze hier te werk gaan? We zullen het jullie laten weten over twee daagjes !

Liefs,

Saar & Lin

Dag 7 & 8 - 23/03/2017 & 24/03/2017

We hebben twee leuke dagen achter de rug ! Gister zou onze eerste stage dag beginnen, dachten we. We kwamen ruim optijd aan op de afgesproken plaats,  en langzaam aan kwamen ook de Finse studenten erbij. Uiteindelijk kwam onze supervisor (kwartiertje te laat) eraan en werden we meegenomen naar een lokaaltje. Hier kregen we (alweer) informatie over de komende weken. Wat nieuw is voor ons, is dat we maandag beginnen op de kraamafdeling , waar we kinderen geboren zullen zien worden en de postnatale mogen uitvoeren. We hebben nu ook eindelijk onze uniforms gekregen. Of nou ja, de helft. Voor saar is het compleet, maar ze gaven maar 1 jasje, dus krijgt Lin maandag een jasje waarschijnlijk/ hopelijke in een kleinere maat.

Tijdens de uitleg van onze supervisor, zagen we opeens een rupsje in zijn kraag kruipen. Saar probeerde het rupsje weg te halen, maar dit mislukte waardoor het rupsje in het overhemd van onze supervisor viel. Dit had hij zelf toen nog gelukkig niet door. De supervisor ging verder met zijn uitleg, waarna we later het rupsje weer omhoog zagen kruipen aan de achterkant. Een finse student haalde het rupsje weg en liet hem aan onze supervisor zien, waarna onze supervisor een histerisch geluid maakte en erg schrok. Hij kreeg er zelfs kippenvel, liet hij zien. Blijkbaar houdt hij niet zo van rupsen, want hij trok allemaal gezichten alsof hij spoken gezien had. Het idee dat dat rupsje in zijn overhemd had gezeten, gaf hem geen fijn gevoel waardoor hij zei: "I have to check now!!", waarna hij snel, al zijn knoopjes losmakend naar de wc's toeliep. Wij vonden dit allemaal erg lachwekkend en wel blogwaardig. Misschien klinkt het niet zo grappig, maar voor ons was het echt fun!

Na het overleg waren we vrij (9 uur). In het hotel gingen we weer aan het werk aan onze assignment en we gingen plannen maken voor het weekend. Vrijdag waren we namelijk ook vrij. 's Avonds kwamen we erachter dat er in de straat achter ons hotel allemaal shoppingswinkels zijn, waar we wat nieuwe shirjtes hebben gescoord. 's Avonds toen we terugkwamen bij het hotel was de hoteljongen, die elke avond werkt, er ook weer. Hij was film aan het kijken en vroeg of wij mee wilden kijken. Het was een Amerikaanse film met Vietnamese ondertiteling dat ging over monsters zonder happy ending. Voor de rest was het wel gezellig hoor. Zijn naam is Thinh. Na de film gingen we namelijk gezellig babbelen en op een selfie met hem. De eerste selfie die we maakten was niet goed, volgens hem, want Lin had op die foto een 'fathead'. Dus de foto moest opnieuw en was beter. Hij was nog leuker met het zwart-wit filter. Nou wie nog opzoek is naar een eerlijke man, right here.

Vandaag hebben we fietsen gehuurd. Het plan van vandaag was:

1. Naar Tu Duc Tomb (Tombe)

2. Lăng vua Thiệu Trị (Tempel)

3. Thien An Monastery (Tempel)

4. Hồ Thuỷ Tiên (Verlaten Waterpark)

We hebben de wegen helemaal uitgestippeld en opgeschreven, wat uiteindelijk niet nodig was geweest. In het begin was er namelijk al iets niet helemaal goed, waardoor we verder gingen met de hulp van google maps. De wegen hier zijn heel wat anders dan in Nederland. Van een "normale" weg kwamen we opeens op een smal steil oplopende en aflopende paadjes uit. Van asfalt naar zand en rotsachtige stenen in de grond naar opeens weer een autoweg. Uiteindelijk na ongeveer 5 kilometer in de hitte en langs de rare weggetjes kwamen we uit bij de tombe. We konden onze fietsen gratis parkeren bij een winkeltje en we kochten een ticket voor de entree voor de tombe. Dit was overigens vele malen groter dan wij hadden verwacht. Het was een groot terrein met meerdere tempelachtige gebouwen. In één tempel konden we ons verkleden als de koning en koningin en zitten op de troon. Na een tijdje, na de koning Saar en Koningin Lin fotoshoot, vonden we het wel weer welletjes en gingen we weer verder. Omdat de fietstocht aardig zwaar was en megaheet, hadden we besloten om de tempels maar over te slaan, aangezien we die toch al hadden gezien hier. We wilden nog wel naar het Waterpark, dus onze fietstocht naar het waterpark ging van start.

Weer ongeveer 5 kilometer gefietst. Dit keer kwamen we langs wijkjes, die erg afgelegen liggen van de stad. Het zag er een beetje uit als het plattelands leven. De huizen zagen er wel goed uit. We fietsten ook langs een klein begraafplaatsje, wat er heel anders uitziet dan een begraafplaats in Nederland. De route die we fietste was super mooi om te zien, overal om je heen zag je rijstvelden. In een halfuurtje klimmen en dalen hadden we de bestemming bereikt. Het Verlaten Waterpark was leuk om te zien ! Het was vroeger een waterpark wat failliet ging. Het ligt in de bossen en is nu een gratis bezienswaardigheid. Na een tijdje hier rondgeneusd te hebben gingen we weer onze weg naar huis (het hotel) vervolgen. Dit keer moesten we ruim 8 kilometer fietsen, waarvan de meeste wegen gelukkig wel toegankelijk waren.

Eindelijk thuis snel een koude douche nemen en uitete, want we hadden inmiddels vanaf het ontbijt niks meer gegeten. Het fietsen laat je wel mooi verkleuren. Het laat saar in ieder geval mooi verkleuren, een lekker bruin tintje. Lin in tegendeel is rood geworden, waardoor ze nu 'redhead' genoemd kan worden in plaats van 'fathead'. Gelukkig doet het geen pijn. We gingen weer naar ons oud vertrouwd restaurantje NOOK. Hier hebben we een paar uur gezeten. Lekker gegeten en een potje gekaart!

Morgen gaan we naar het strand. Hier gaan we achterop de motorbikes heen. Een dagje uitrusten van het lange fietsen ;)

Of Lin terugkomt als een kreeft, krijgen jullie over 2 daagjes weer te horen!

Liefs Saar en Lin !

Dag 5 & 6 - 21/03/207 & 22/03/2017

Twee ochtenden in de schoolbanken achter de rug. Gister werden we om 9 uur verwacht in de klas. Na een lekker ontbijtje van het hotel, gingen we weer lopend richting 'de campus'. We moesten naar de 5e verdieping van het gebouw, dicht bij het kantoor van onze supervisor. Toen we het lokaal binnenkwamen, waren er al een aantal Vietnamese studenten. We kozen en plaatsje achterin de klas, waarna de docent wees naar de voorste tafel, waar wij mochten gaan zitten. Nadat we onze plaatsen voor in de klas hadden genomen, stroomde het klaslokaal vol met Vietnamese studenten (meiden) en 8 Finse studenten, waarvan 4 jongens en 4 meiden. 

Om 9 uur startte de les, die we kregen van een Finse docente. Het ging over de zorg van patienten met kanker en de holistische visie daarbij. Het ging alleen niet over de Vietnamese zorg, maar over de Finse zorg. Dit verschilt niet echt met Nederland, dus hadden we geen nieuwe dingen geleerd. Na de les maakten we groepjes en stelden we vragen op die we wilden stellen aan patienten met kanker die in het ziekenhuis liggen. Deze vragen moesten informatie geven over de patient en daaruit moesten wij als verpleegkundigen punten zoeken waaraan je als verpleegkundige aandacht zou besteden en hoe. Na we de vragen hadden opgesteld waren we klaar en mochten we gaan en moesten we om twee uur weer verzamelen. Het was ongeveer 11 uur, dus we hadden drie uur vrije tijd, waarin we in een restaurantje wat hebben gegeten en in onze kamer nog even hebben gechilld.

We waren optijd weer teruggegaan naar het 'ontmoetingspunt' en we gingen gezamelijk met alle studenten richting het ziekenhuis lopen (een ander gebouw van 'de campus'). Hier zagen we wat grappigs gebeuren, want de zon scheen erg fel en warm en alle vietnamese studenten gingen met hun vesten (ja, echte van die warme vesten) over hun hoofd, bijna rennen naar de schaduw. Ze gingen express naar de punten lopen waar veel schaduw was, terwijl wij (de Finse studenten, docent en wij twee) gewoon liepen over de weg. De reden hiervoor bleek te zijn, dat de Vietnamezen bang zijn voor de zon, omdat ze bang zijn te verbranden. Daarom proberen ze zichzelf zoveel mogelijk te bedekken.

Uiteindelijk in het ziekenhuis, gingen we per groep naar een andere patiënt toe om te interviewen. Wij hebben twee patienten geïnterviewd: een man van 77 jaar en een vrouw van 33 jaar. De Vietnamese studenten stelde de vragen in het Vietnamees aan de patient en een meisje vertaalde dit in het Engels voor ons. Het was een bijzonder om zo mee te maken. Het ziekenhuis zag er erg armoedig uit. De bedden waren van ijzer en de kamers stelden niks voor. Gelukkig was er wel een ventilator aanwezig in de kamers, maar voor de rest was er alleen een bed en een tafeltje te vinden in de kamers. Het waren meerdere persoonskamers, waarbij de vrouwen wel van de mannen gescheiden lagen op aparte kamers. 

Nadat we de interviews hadden gedaan, gingen we weer terug naar het klaslokaal, die er overigens wel luxe uitziet en waarbij de airco erg goed werkt (brrr koud in de klas!). We hadden nog even de tijd om als groepje de informatie te verwerken en een verhaal van te maken en de verpleegkundige kant ervan te bekijken. Na een tijdje was het tijd om te presenteren en vertelde elke groep iets over hun patient. Daarna was de les voorbij en mochten we gaan. Het regende zowaar, en niet zo zacht ook. Gelukkig was het nog wel lekker om met korte mouwen te lopen.

's Avonds hebben we gegeten in een gezellig restaurantje, genaamd Ancient Town, naast het water, de Perfume River. Het buurtje waar we langs liepen om van en naar dit restaurantje te gaan, zag er leuk uit en was niet zo druk.  Als het niet regende konden we echt naast het water zitten, maar nu zaten we onder het afdakje. Later kwam er een echtpaar uit Engeland aan het tafeltje naast ons zitten, met wie we een kort gesprekje hadden. Na het eten gingen we weer terug, langs het leuke straatje, en gingen we naar onze kamer. Op een één of andere manier waren we allebei helemaal niet aan slapen toe, dus gingen we nog maar even een potje Yahtzee spelen. Uiteindelijk (2 uur) probeerden we maar toch te slapen, want de volgende dag werden we weer om 9 uur verwacht.

De volgende dag (vandaag dus) weer hetzelfde liedje. 9 uur op school, waar we weer les  kregen van de Finse student. Dit keer ging het over de palliatieve zorg. Ook dit was weer vergelijkbaar met Nederland. Aan het einde gingen we een soort kaarten-op-tafel spel doen, waarbij we een kaart moesten kiezen met een plaatje erop waarbij je moest denken als je dacht aan de dood of aan het doodgaan. Daarna gingen we dit in groepjes met elkaar bespreken. Hierbij leerden we wat meer de kant van de Vietnamezen kennen over hun visie op dood.  Ten slotte ging onze supervisor nog de einde van de les wat vertellen, hij ging alleen zo snel door de stof heen dat het niet te volgen was. 

De les was om 11 uur klaar en voor de rest van de dag waren we vrij. Voor ons was het weer tijd om te eten, wat we deden in een restaurantje op de hoek van de straat van ons hotel. Daarna gingen we weer terug naar onze kamer, waar we met ons goede gedrag alvast bezig gingen met assignments die we moeten maken voor school. Op het balkon, met de laptop op schoot, niet te warm, niet te koud: #perfect ! De hele dag was trouwens een hele lekkere dag. Er was voorspeld dat het zou regenen vandaag, maar niks van gemerkt. De zon scheen vandaag lekker en dit keer was het niet zo benauwd warm, waar je gelijk helemaal zweterig en plakkerig van wordt. Nu ook lekker op het balkon dit verhaaltje typen :)

Maar goed, uiteindelijk waren we eigenlijk zo moe (niet zo raar, na een korte nacht) dat we allebei naar binnen op bed gingen liggen en een powernapje gingen doen. Dit had ons goed gedaan, want daarna hadden we weer wat energie. 's Avonds hebben we gegeten in een restaurantje tegenover ons hotel. Nu is het inmiddels al weer half 10 en gaan we zo richting bed. Morgen hebben we onze eerste stagedag! We moeten om 8 uur aanwezig zijn en dan krijgen we (als het goed is) onze uniform. Ze zeggen al drie dagen lang: "Tomorrow, you can pick up your uniform". We zullen het zien..

Liefs !

Saar & Lin

Dag 3 & 4 - 19/03/2017 & 20/03/2017

We zijn inmiddels al wat meer gewend aan de omgeving hier. Na het hebben van een jetlag komen we nu steeds meer in het ritme! We waren in de nacht van 18/03 op 19/03 over onze slaap heen, dus gingen we maar kaarten met elkaar en onze leuke vlog posten. Uiteindelijk gingen we rond half 3/ 3 uur toch maar een poging tot slapen doen. Lin slaagde erin om rond 3 uur te slapen, helaas voor Saar werd t wat later.. (of vroeger?). Tenslotte werden we om 15.30 pas weer wakker! Lin heeft rond 14.00 nog geklop gehoord, maar ze had geen zin om open te doen, dus deed maar net alsof ze sliep. Aan de deur hoorde ze mensen die de deur open maakte met de sleutel, maar ons extra slot zat erop dus niemand kon binnen komen(later zagen we een tasje aan de deur hangen met nieuwe handdoeken en een rol wc-papier). Toen we wakker werden gingen we maar gauw eruit, opfrissen en het was tijd om te eten. We deden maar een ontlunchdinertje (ontbijt, lunch en diner in één). Tegenover ons hotel zit een tentje NOOK. Het is een heel gezellig en leuk tentje met leuke muziek en gezellige bankjes. Hier gingen wij eten: noodle soep en heerlijk Garlic Bread! Onderweg weer terug naar de overkant, gingen we nog even een fotoshootje doen voor NOOK. Opeens kwamen er twee lieve meisjes erbij. Eén daarvan ging bij ons staan, omdat ze graag bij de foto erop wilde. Het was heel er schattig ! Na de fotoshoot gingen we weer terug naar ons eigen stekkie om verder te chillen. We werden de volgende dag om 8 uur verwacht in het ziekenhuis dus hadden we de wekker om 6.30 gezet.

Vandaag werden we wakker en was het onze eerste dag! Snel wassen, omkleden en spullen pakken. Daarna naar beneden een lekker ontbijtje uitkiezen (lekkere koffie, fruitschaaltje en bananapancakes with choclate) en gaan met die banaan (pancake)! We waren optijd aangekomen bij het adres, we wisten alleen niet zo goed waar we precies moesten zijn, aangezien de omgevig op een soort campus leek met veel gebouwen. We zijn maar een gebouw binnengelopen waar we hebben gevraagd naar onze supervisor. Blijkbaar zijn er meerdere mensen met zijn naam, pas toen we zijn hele naam noemde wisten ze bij wie we moesten zijn. Na eventjes wachten werden we begeleid naar een man die onze supervisor bleek te zijn. Het was een jonge man (30 jaar) die zich voorstelde en ons meenam naar zijn kantoor in een ander gebouw. Daar kregen we uitleg over de komende weken. Morgen worden we om 9 uur verwacht en krijgen we les van een Finse leraar die Finse studenten (die ook een internationale studie doen) les geeft. Het zal gaan over de hollistische kant van de zorg voor mensen met kanker. Het lijkt ons erg interessant en we zijn benieuwd ! Na het zakelijke 'overlegje' waren we alweer vrij en mochten we gaan.

Om kwart voor 9 waren we dus alweer vrij en gingen we de campus over, om de boel een beetje te verkennen.  Nadat we dat hadden gedaan, gingen we weer richting het centrum/ meer toeristische gedeelte van Hué. Hier hebben we weer even wat boodschapjes gedaan en een gitaar gekocht :). Eenmaal weer terug in onze kamer hebben we gejambed op de gitaar en gezellig gechilled. Het was ook een soort uitstelgedrag, omdat we geen zin hadden om documenten te maken die we moeten opsturen naar onze supervisor en geen zin hadden om aan onze assignments te zitten. Toen was het tijd om wat te gaan eten, dus gingen we weer richting NOOK om wat te eten. Net op het punt dat we wat besteld hadden, viel de stroom eraf, waardoor onze bestelde dingen niet gemaakt konden worden. Gelukkig waren er genoeg andere lekkere dingen over, dus konden we alsnog ons buikje rond eten. Na een paar uurtjes gingen we weer terug naar ons hotel om dit keer toch echt aan de documenten en misschien aan de assignments te werken. En als troost geven we onszelf, wanneer we klaar zijn, een lekker stokbroodje met La vache en een leuke film op netflix :).

Dus nu nog even snel de laatste afrondingen (jaa de documenten zijn al opgestuurd, nu even een blik op de assignments) en dan relaxen en morgen de echte eerste meeloopdag!

Liefs Saar en Lin

Dag 1 & 2 - 17/03/2017 & 18/03/2017

Gister was het zover, vroeg uit de veren om 6.45 op schiphol te zijn! Nadat we elkaar gemeet hadden, gingen we onze boardingpassen uitprinten en onze bagage inchecken, waarbij zich het eerste fenomeen al optrad: een iets te zware bagage van Saar zorgde voor wat lichtelijke stress. Na wat gepuzzel was het gelukt om het gewicht op een acceptabel gewicht te krijgen en was het tijd om door de douane te gaan. Eerst natuurlijk afscheid genomen van de lieve mensen die met ons mee waren en daar gingen we dan...

De douane.. vreselijk vindt Lin het. En terecht want bij haar gebeurde het tweede accidentje. Tijdens het inpakken, had ze automatisch haar etui in haar handbagage gedaan. Tijdens de controle kwam haar tas er niet gelijk uit en moest ze haar tas zelf openen waarna deze grondig gecontroleerd werd. Wat bleek, er zat een grote schaar in haar etui die strikt verboden was om mee te nemen. Snel weg laten gooien en door! Ondertussen zaten andere bewakers de andere spullen te controleren, want ja als één ding verdacht is, wordt meteen alles verdacht. Uiteindelijk mochten we verder en was het wachten op het boarden.

De eerste vlucht van Schiphol, Amsterdam Airport naar Frankfurt ging goed. Opstijgen, even vier op een rij spelen en we konden weer landen. In Frankfurt moesten we overstappen en daarom opnieuw door de douane. En ja hoor, het was weer eens zover. Saar vergat per ongeluk haar laptop uit de handbagage te halen. Het was dus weer controle tijd, waarbij de tas van saar inclusief alles wat erin zat grondig gecontroleerd werd. Zelfs een minipakje kaarten en een leeg schrift. Dit gebeurde in het gezelschap van twee andere bewakers die gezellig bepakt waren, waarna er nog een derde bij kwam met een groot geweer om zich heen gehangen. Gelukkig bleek alles loos alarm te zijn (zoals wij natuurlijk al wisten) en mochten we onze reis verder voortzetten.

De reis van Frankfurt naar Hannoi met de Vietnam Airlines. Tijdens het inchecken konden we niet meer kiezen om naast elkaar te kunnen zitten, dus zouden we achter elkaar zitten. Gelukkig wilde er een vriendelijke Vietnamese jongen, die in het gangpad naast Lin zat, met Saïra ruilen, zodat Saïra naast Lin kon zitten. Het was een lange vlucht, die eigenlijk best snel voorbij ging. Een tv-schermpje voor ons neus en af en toe lekker wat te drinken en te eten. Toen was het alweer tijd om uit te stappen en naar de volgende gate te gaan. We kwamen een warme (25 graden om half 7 's ochtends) en klwamme lucht tegemoet.

Met een shuttlebus gingen we van de arrival kant naar terminaal 1, waar we ons weer moesten melden. Het was weer tijd om door de douane heen te gaan. 3 maals is scheepsrecht, en ja hoor! Zowaar konden we allebei zonder problemen doorlopen. Gelukkig! Het moment van wachten kwam weer aanzetten en we voelden allebei de vermoeidheid opkomen. Het was immers al 7 uur geweest (Vietnamese tijd) wat betekende dat we al 21 uur wakker op waren. In het vliegtuig hadden we allebei maar kort een dutje gedaan, dus veel slaap hebben we niet gehad. Eindelijk konden we boarden en het vliegtuig in. Van deze vlucht hebben we beiden niks mee gekregen want we lagen allebei in een coma. Toen we wakker werden, gingen we al landen en waren we aangekomen in Hue.

Als snel hadden we onze koffers gevonden (altijd handig felle kleuren koffers) en konden we gaan. Allereerst moesten we geld pinnen, zodat we een taxi konden betalen die ons hotel kon brengen. We kregen al snel bij het zoeken van een ATM gezelschap van een Taxidriver die ons dolgraag wilde helpen. Natuurlijk konden wij dit zelf wel, en hadden (met toch wel een tip van die man) een ATM gevonden. Toen moesten we een taxi vinden, waarbij dezelfde man weer naar ons toekwam. Nou goed dan, we vertelde onze bestemming en hij bracht ons naar het juiste adres.

Eenmaal in het hotel kregen we de sleutel en liep iemand mee om de kamer te laten zien. We zitten op 6-hoog (de hoogste verdieping). De lift gaat echter helaas tot verdieping 5, waardoor we de laatste verdieping per trap moeten vervolgen. Gelukkig hielp de vrouw ons met het tillen van de koffer! Na een beetje opfrissen en omkleden, gingen we weer naar beneden voor verdere informatie. Daarna gingen we de stad in, Hue verkennen. We liepen door de kapotte straten en een achterwijkje. Veel scooters en brommers racen over de weg en stoppen niet speciaal voor jou als voetganger, goed opletten dus! Uiteindelijk kwamen we uit bij het ziekenhuis waar wij gaan stage lopen. Eenmaal een brug overgestoken te hebben kwamen we uit bij wat meer winkeltjes en een supermarktje. Aangezien we sinds aankomst niks meer gegeten hadden, hadden we erge trek en wilden we snel wat eten. We kwamen langs een restaurantje waarvan de eigenares goed met toeristen om wist te gaan. Het eten zag er goed uit, dus gingen we daar zitten om onze lunch (15.00 uur Vietnamese tijd) te nuttigen. Helaas hadden we last van een pre-dinner-, during-dinner- en after-dinnerdip, dus wilden we snel nog even boodschappen doen en weer terug naar het hotel.

De supermarkt was goed te vinden en de weg terug naar het hotel gelukkig ook. Eenmaal terug gingen we ons gelijk maar weer omkleden, want ja, het is zo warm en zweterig hier. Gelukkig regende en waaide het een beetje, wat een afkoelend effect gaf.

Nu zitten we lekker op ons balkonnetje te chillen. Vanavond lekker op z'n frans een stokbroodje eten met La Vascerie en optijd naar bed.

Zo dat was een heel verhaal! Nou ajuu,

Liefs Saar en Lin